نقش تنظیم هیجان و حمایت اجتماعی ادراک شده در پیش بینی رضایت از زندگی در مبتلایان به فلج مغزی
سال انتشار: 1402
نوع سند: مقاله کنفرانسی
زبان: فارسی
مشاهده: 140
متن کامل این مقاله منتشر نشده است و فقط به صورت چکیده یا چکیده مبسوط در پایگاه موجود می باشد.
توضیح: معمولا کلیه مقالاتی که کمتر از ۵ صفحه باشند در پایگاه سیویلیکا اصل مقاله (فول تکست) محسوب نمی شوند و فقط کاربران عضو بدون کسر اعتبار می توانند فایل آنها را دریافت نمایند.
- صدور گواهی نمایه سازی
- من نویسنده این مقاله هستم
استخراج به نرم افزارهای پژوهشی:
شناسه ملی سند علمی:
CSVG01_032
تاریخ نمایه سازی: 26 آذر 1402
چکیده مقاله:
زمینه و هدف: فلج مغزی یکی از اختلالات ناتوانکننده میباشد که علاوه بر پیامدهای مالی و بهداشتی-درمانی سنگین، استرسهای زیادی برای فرد مبتلا و مراقبتکنندگان از بیمار به همراه دارد. پژوهش حاضر با هدف پیشبینی رضایت زندگی براساس تنظیم هیجان و حمایت اجتماعی ادراک شده در مبتلایان به فلج مغزی انجام شد.مواد و روشها: این پژوهش توصیفی-مقطعی و از نوع همبستگی بود. تمامی مبتلایان به فلج مغزی که تحت پوشش سازمان بهزیستی شهر تهران جامعه آماری پژوهش را تشکیل دادند و از میان آنها با روش نمونهگیری در دسترس و مبتنی بر هدف تعداد ۹۰ نفر به عنوان نمونه تعیین شدند. برای گردآوری اطلاعات علاوه بر چکلیست اطلاعات دموگرافیک-فرم محقق ساخته از پرسشنامه رضایت زندگی (داینر و همکاران، ۱۹۸۵)، پرسشنامه تنظیم هیجان (گراس و جان، ۲۰۰۳) و پرسشنامه حمایت اجتماعی ادراک شده (زیمت و همکاران، ۱۹۸۸) استفاده شد. تحلیل دادهها علاوه بر روشهای آمار توصیفی (فراوانی، درصد، میانگین و انحرافمعیار)، با ضریب همبستگی پیرسون و رگرسیون چندگانه با نرمافزار آماری SPSS نسخه ۲۷ انجام شد. یافتهها: نتایج نشان داد که بین نمره کل حمایت اجتماعی ادراک شده (۰/۴۶=r و ۰/۰۲۱>P) و تنظیم هیجان (۰/۵۷=r و ۰/۰۱۰>P) با رضایت از زندگی در مبتلایان به فلج مغزی همبستگی معناداری وجود دارد. همچنین، تحلیل رگرسیون نشان داد که ابعاد حمایت اجتماعی ادراک شده توان تبیین ۱۹ درصد و ابعاد تنظیم هیجان توان تبیین ۲۷ درصد از واریانس رضایت از زندگی را به خود اختصاص داده اند (۰/۰۵>P). نتیجهگیری: براساس یافته های پژوهش می توان گفت که مهارت در تنظیم هیجان و حمایت اجتماعی ادراک شده توان پیش بینی رضایت از زندگی در مبتلایان به فلج مغزی را دارند، لذا می توان میزان رضایت از زندگی در این بیماران را بر اساس در نظر گرفتن متغیرهای مورد بررسی ارتقاء داد.
کلیدواژه ها:
نویسندگان
ژابیز زارع کاریزک
دانشجوی کارشناسی ارشد، گروه روانشناسی، دانشکده علوم پزشکی، دانشگاه آزاد اسلامی واحد کرج، کرج، ایران