ارزیابی وضعیت آموزشی رشته های توان بخشی دانشگاه علوم بهزیستی و توان بخشی از دیدگاه دانشجویان در سال ۸۳-۱۳۸۲

هدف: هدف این پژوهش شناخت و ارزیابی وضعیت آموزشی رشته های توانبخشی دانشگاه علوم بهزیستی وتوانبخشی است. روش بررسی: این پژوهش از نوع توصیفی و با استفاده از دیدگاه دانشجویان سال سوم و چهارم کارشناسی و سال دوم کارشناسی ارشد رشته های توانبخشی صورت گرفته است. دراین پژوهش ازروش تمام شماری (۱۶۰ نفر) استفاده شد. داده های مربوطه ازطریق پرسشنامه و با همکاری نمایندگان دوره های مختلف دانشجویان رشته های توانبخشی جمع آوری و با استفاده از مقیاس لیکرت ازطریق ضریب همبستگی واستفاده از روشهای آمار توصیفی تجزیه وتحلیل شد. یافته ها: یافته های نهایی این پژوهش نشان داد وضعیت ارزیابی برای هریک از سرفصلهای آموزشی به شرح ذیل بوده است. وضعیت محل تشکیل کلاسهای تئوری «نسبتا مطلوب»، وضعیت محل تشکیل کلاسهای عملی «نسبتا مطلوب» وضعیت کلاسهای عملی «نامطلوب»، وضعیت اداره امور کلاسها «نسبتا مطلوب»، وضعیت کارشناسان آموزشی «نسبتا مطلوب»، وضعیت برنامه ریزی دروس «نامطلوب»، وضعیت نحوه ارائه دروس تئوری «نسبتا مطلوب»، وضعیت آموزش درمراکز بالینی « نامطلوب» و وضعیت مراکز بالینی « نامطلوب» می باشد. نتیجه گیری: از مجموع نظرات حاصل چنین بر می آید که ناهماهنگی در آموزش تئوری و بالینی وجود داشته و کمبود اساتید مجرب در آموزش تئوری و بالینی وجود دارد. برخی دانشجویان دلیل غیبت از کلاسها را تدریس نامناسب عنوان می کنند و ضعف دسترسی به اساتید درسی و راهنما و ضعف قوانین و مقررات آموزشی از دیگر مشکلات آنان است.

کلیدواژه ها:

Educational evaluation ، Student ، Rehabilitation branches ، ارزیابی آموزشی ، دانشجو ، رشته های توان بخشی