مقایسه تاثیر تحریکات حسی برسطح هوشیاری بیماران دچار اغما در دو زمان دیرهنگام و زودهنگام

هدف: امروزه بر توانبخشی زودهنگام و صحیح بیماران دارای اختلال هوشیاری تاکید فراوان دارند، اما تحقیقات انجام شده در این زمینه حاکی از ارائه این مداخلات در زمان های متفاوت می باشد. لذا به منظور مقایسه میزان افزایش سطح هوشیاری متعاقب تحریکات حسی در دو زمان زودهنگام و دیرهنگام مطالعه حاضر انجام شد. روش بررسی: در یک مطالعه تجربی و مداخله ای و به طریق سنجش های مکرر، ۲۱ مرد دچار اغما که GCS آنها در ۳ روز اول پس از ضربه، ۸ یا پایین تر بود، به صورت تصادفی به ۳ گروه مقایسه، مداخله زودهنگام و مداخله دیرهنگام تخصیص یافتند. تمامی بیماران تا روز ۲۵ پس از ضربه پیگیری شده و سطح هوشیاری آنان با دو معیارGCS و CRS-R به صورت یکروز درمیان ارزیابی شد. مداخله تحریک حسی یک هفته ای با تحریک ۵ حس شنوایی، بینایی، لامسه، حرکتی و بویایی در گروه زودهنگام از روز ۷-۵ پس از ضربه و در گروه دیرهنگام از روز ۱۵ پس از ضربه ارائه شد. همچنین طی هفته انجام مداخله، روزانه قبل و بعد از دریافت مداخله سطح هوشیاری ارزیابی شد. داده های بدست آمده با استفاده از آزمونهای آماری تی زوجی، همبستگی پیرسون و اندازه گیریهای مکرر مورد تجزیه و تحلیل قرار گرفت. یافته ها: تحلیل روند تغییرات سطح هوشیاری در طول ۲۵ روز اول پس از ضربه حاکی از افزایش معنادار نمره دو معیار نامبرده در هر ۳ گروه بود (P<۰/۰۰۱). مقایسه میزان تغییرات نمره GCS در ۳ گروه توسط آزمون تعقیبی post hoc تفاوت معناداری بین ۳ گروه نشان نداد (۰/۱۵=P). اما میزان تغییرات نمره CRS-R در دو گروه زودهنگام و دیرهنگام تفاوت معناداری را نشان داد(P<۰/۰۵). نتیجه گیری: بیداری بیماران اغمایی در طول ۲۵ روز اول پس از ضربه در هر ۳ گروه بهبود خودبخودی دارد. همچنین یافته های تحقیق حاکی از آن است که ارائه تحریکات حسی زودهنگام می تواند این روند بهبود خودبخودی را تسریع کند.

کلیدواژه ها:

Sensory stimulation ، Coma ، Consciousness ، Consciousness ، Occuoational therapy ، هوشیاری ، تحریکات حسی ، اغما ، کما ، کاردرمانی