بررسی تطبیقی آموزه های اخلاقی نهج البلاغه با نظام های اخلاقی غربی

سه نظریه اخلاقی؛ فضیلت ­گرایی، غایت ­انگاری و وظیفه­ گرایی در فلسفه اخلاق برای تعیین ملاک ارزش فعل اخلاقی مطرح شده است. سوال اصلی پژوهش حاضر این است که گزاره های اخلاقی نهج البلاغه با کدامیک از موارد یادشده، سازگارتر­ است؟در این راستا، عرضه نظریات رائج در فلسفه اخلاق بر نهج البلاغه به عنوان یکی از منابع اصیل تفکر اسلامی، در ترسیم نظام اخلاقی اسلام راه گشاست. مقاله حاضر با روش توصیفی_ تحلیلی، با توجه به کلام امیرالمومنین(ع)، سرنخ هایی از فهم هنجارهای اخلاقی اسلام را ارائه کرده است. در فرایند تحقیق از گزاره­ های متعدد در نهج البلاغه، نظریه تلفیقی «غایت انگاری فضیلت بنیاد» به دست می ­آید. یافته های پژوهش نشان می دهد غایت مورد نظر آن حضرت(ع)، توحید حضوری و انقطاع الی الله است که از نظر مصداق، با هیچ یک از دیدگاه­‎ های غایت­ گرایی رائج، قابل انطباق نیست.

کلیدواژه ها:

غایت گرایی ، وظیفه گرایی ، فضیلت گرایی ، نهج البلاغه ، اخلاق هنجاری اسلام