بازاریابی مکان محور بانکها با استفاده از مدل جدید ژئومارکتینگ مبتنی بر زیرساخت داده مکانی(SDI) (مطالعه موردی: شهر سمنان)

در دنیای امروز که پویایی داده ها از اهمیت بسیاری برخوردار است، استفاده از زیرساخت داده مکانی (SDI) می تواند بستری را برای به اشتراک گذاری داده های مکانی به وجود آورد. جایگزین نمودن SDI به جای GIS در ژئومارکتینگ فصل جدیدی از بازاریابی الکترونیکی بر مبنای اطلاعات مکانی را ایجاد می نماید. ژئومارکتینگ مبتنی بر SDI نقایص و ضعف های عدم به هنگام بودن لایه های اطلاعات مکانی در ژئومارکتینگ مبتنی بر GIS را برطرف می-سازد. در این پژوهش مدل جدیدی از بازاریابی مکان محور ارائه شده که برای اولین بار از زیرساخت داده های مکانی بهره می گیرد. در این راستا بر اساس داده های مکانی موجود ابتدا شهر سمنان به ۱۳۹ حوزه آماری یا منطقه شهری تقسیم شده است. با به اشتراک گذاری پایگاه های داده دستگاه های اجرایی متولی در بستر زیر ساخت داده مکانی شاخص های اصلی جمعیتی و اقتصادی مرتبط با بازاریابی بانک ها انتخاب گردید. از طریق روش های آماری ضریب همبستگی و رگرسیون چند متغیره شاخص های موثر بر تعداد شعب بانکی محاسبه شده است. شاخص تعداد کسب و کار با ضریب ۰.۵۹۸ بیشترین تاثیر را در تعداد شعب بانک ها در هر منطقه داشته است. در نهایت با استفاده از شاخص های جمعیتی، اقتصادی و جغرافیایی مورد اشاره و بهره گیری از روش تاپسیس مناطق شهر سمنان از لحاظ شاخص-های بازاریابی بانک ها اولویت بندی شد که منطقه۷۰ دارای اولویت نخست می باشد. نتایج مدل تصمیم گیری چند شاخصه به عنوان یک متغیر مکانی وابسته در مدل ژئومارکتینگ مبتنی بر SDI لحاظ گردیده است.

کلیدواژه ها:

ژئومارکتینگ ، زیرساخت داده مکانی (SDI) ، بانک ها ، تاپسیس ، شهر سمنان