بررسی ساختار و بهینه کردن پارامترهای جوشکاری فولاد ریختگی ICD1 جهت بهبود خواص سایشی در قالب سازی خودرو

دراین پروژه کاربرد جوشکاری تعمیری با روش الکترود دستی بر روی فولاد قالب ICD1 مورد تحقیق قرار گرفته و با بررسی پارامترهای جوشکاری و عملیات حرارتی بهترین شرایط جهت رسیدن به ریز ساختار مناسب جهت بالاترین سختی و بهترین مقاومت به سایش تعیین گردید. در ابتدا با بررسی آنالیز قالب و تاثیر ترکیبات مختلف در روکش الکترود، الکترود لازم برای جوشکاری این قالبها طراحی گردید. همچنین با بررسیهای میکروسکوپی از ریز ساختارهای حاصله بوسیله میکروسکوپ نوری و الکترونی دلایل سختی بالا و مقاومت سایشی خوب مشخص شد. برای تعیین فازهای موجود از دستگاه XRD استفاده گردید. عملیات حرارتی تنش زدایی بر روی قالبهای برشی در دمای بهینه 500 درجه سانتی گراد و زمان 2 ساعت در حداکثر پیک سختی و حفظ مقاومت سایشی بدست آمد. انتها نیز با انجام آزمون سایش فلز به فلز مقاومت سایشی بهتر فلز جوش نسبت به فلز پایه محرز گردید. بطوری که سختی جوش به حدود 60HRC رسید و همچنین میزان مقاومت سایشی فلز جوش به 3 برابر مقاومت سایشی فلز پایه افزایش یافت.