ترجیحات نامتقارن مسئولین پولی و رفتار تورم- بیکاری در ایران: رویکرد نظریه بازی ها

این مطالعه با استفاده از نظریه بازی ها، به بررسی رفتار تورم و بیکاری در ایران طی فصل دوم ۱۳۸۴ الی فصل سوم ۱۳۹۰ می پردازد. از یک الگو که امکان آزمون وجود ترجیحات نامتقارن برای بانک مرکزی را فراهم می سازد استفاده می گردد. الگو می تواند پیش بینی الگوهای بارو-گوردون و کوکرمن-گرلاچ را برای رفتار تورم و بیکاری در ایران آزمون نماید. در قسمت تجربی، ابتدا واریانس شرطی بیکاری از طریق الگوی واریانس ناهمسانی شرطی رگرسیون خود همبسته تعمیم یافته (GARCH) بدست آمده و سپس الگوهای مرتبط توسط روش حداکثر درستنمایی برآورد شده است. نتایج نشان می دهد که بانک مرکزی ایران دارای رفتار نامتقارن نسبت به انحراف نرخ بیکاری از نرخ بیکاری هدف می باشد. بنابراین، مسئولین پولی اهمیت بیشتری به انحراف مثبت بیکاری از نرخ هدف بیکاری در مقایسه با انحراف منفی بیکاری از نرخ هدف می دهند. یافته ها نشان می دهد که رفتار تورم در ایران توسط الگوی عمومی تئوری بازی قابل توضیح است. از آنجا که واریانس شرطی بیکاری در توضیح رفتار تورم نقش مهمی ایفا می کند توصیه می شود که برای جلوگیری از تغییرات تورم، سیاستگزاران با اتخاذ سیاست های مناسب عوامل نوسان زا در بازار کار را بر طرف سازند.

کلیدواژه ها:

Game Theory ، Inflation-Unemployment Behavior ، Asymmetric Preferences ، Monetary Policy Game ، Iran