بررسی عوامل تاثیرگذار بر وفاداری معلولین در استفاده از سامانه حمل و نقل ویژه جانبازان و معلولین با استفاده از نظریه تداوم فناوری

سیستم های حمل ونقل ، مبنای مشارکت معلولان در فعالیت های اجتماعی هستند، اما ممکن است به طور کامل برای نیازهای آنها تنظیم نشده و مانع مشارکت کامل آنها در جامعه باشد. بدین منظور در سال ۱۳۹۱، سامانه حمل ونقل ویژه معلولین و جانبازان در تهران راهاندازی شد، ولی تعداد کاربران این سامانه بعد از گذشت حدود ۱۰ سال، پیشرفت قابل ملاحظه ای نداشته است . در این پژوهش موانع نگرشی و زمینه ای برای تداوم استفاده معلولین از یک سیستم حمل ونقلی موردبررسی قرارگرفته است . برای نیل به این هدف، از نظریه تداوم فناوری به عنوان چارچوب مدلسازی معادلات ساختاری و از پرسشنامه کتبی برای جمع آوری اطلاعات از میان ۳۵۱ کاربر این سامانه استفاده شده است . این مدل نظری شامل ۶ ساختار: نگرش، رضایتمندی، سودمندی ادراکشده، آسانی ادراک شده، تایید انتظارات و تمایل به تداوم استفاده از فناوری است که با استفاده از نرم افزار AMOS ورژن ۲۴ تحلیل مسیر برای بررسی روابط میان عوامل موثر بر تمایل به تداوم استفاده کاربران معلول از سامانه حمل ونقل جانبازان و معلولین انجام شده است . نتایج تحلیل نشان داد که به طورکلی سودمندی ادراک شده بیشترین تاثیر را بر تمایل معلولین به تداوم استفاده از این سامانه دارد. همچنین تمامی روابط به جز رابطه میان آسانی ادراکشده و نگرش، از نظر آماری معنادار شد. در انتها نیز بر اساس نتایج تحلیل پیشنهادهایی برای افزایش تمایل کاربران به تداوم استفاده از این سامانه ارائه می گردد.

کلیدواژه ها:

سامانه حمل ونقل ویژه جانبازان و معلولین ، معلولین ، نظریه تداوم فناوری ، رضایتمندی ، تمایل به تداوم استفاده