بررسی پایداری توسعه در استان آذربایجان شرقی

در سال های اخیر صنعت ساختمان پیشرفت داشته و به دنبال آن مصرف منابع افزایش یافته . این مسئله در کشورهای در حال توسعه پررنگ تر و بارزتر است . این افزایش و رشد باعث شده که به پایداری محیط زیست در کنار توسعه توجه شود و در واقع توسعه را به شکل توسعه پایدار بررسی کنند. یکی از ابزارهای بررسی در این حیطه چای پای اکولوژیک است که میزان زمین مصرفی برای تولید منابع فردی و سپس جذب پسماند حاصله را محاسبه می کند. در انتها مقدار جای پای اکولوژیک با ظرفیت زیستی آن منطقه مقایسه می شود. طبق اطلاعات جمع آوری شده کل جای پای اکولوژیک استان آذربایجان شرقی ۵/۶۷۷۷۱۳۰ هکتار جهانی و کل ظرفیت زیستی استان ۱۲/۲۷۸۸۳۰۵ هکتار جهانی محاسبه شد. در نهایت نتیجه گیری شد که استان آذربایجان شرقی از لحاظ اکولوژیکی ناپایدار است . صنعت ساختمان از جمله صنایع مصرف کننده و آلوده کننده جهان است که بیش از ۳۷ درصد انرژی مصرف می کند و بیش از ۴۷ درصد در تولید گاز گلخانه ای نقش دارد در نتیجه از راهکارهای کاهش این ناپایداری، می توان به بهبود وضعیت صنعت ساختمان و ارائه طرحهای نوین با هدف کاهش آلودگی محیط زیستی اشاره کرد.

کلیدواژه ها:

جای پای اکولوژیک ، توسعه پایدار ، صنعت ساختمان