بررسی رابطه هوش معنوی و باورهای هوشی با سازگاری سربازان فرماندهی انتظامی شهرستان بجنورد

امروزه علی رغم بکارگیری شیوه های مختلف و نوین آموزش زندگی اجتماعی و تغییرات سریع و عمیق فرهنگی، بسیاری از افراد در مواجهه با مسائل و مشکلات زندگی، قدرت و توانایی لازم را ندارند و همین امر آنان را آسیب پذیر کرده است. از آنجا که یکی از دوره های حساس و تعیین کننده زندگی مردان، دوران خدمت سربازی است، فراگیری مهارت های مختلف زندگی جمعی می تواند قدرت سازگاری و انطباق بیشتری با شرایط محیطی برای ایشان ایجاد نماید. پژوهش حاضر به بررسی رابطه بین هوش معنوی و باورهای هوشی با سازگاری سربازان وظیفه فرماندهی انتظامی شهرستان بجنورد انجام شده است. روش مورد استفاده در این پژوهش پیمایشی بوده و جامعه آماری آن را کلیه سربازان فرماندهی انتظامی شهرستان بجنورد تشکیل دادند و واحدهای مشاهده به روش نمونه گیری خوشه ای چند مرحله ای انتخاب و پرسشنامه ها در بین آنها توزیع شد. ابزارهای جمع آوری اطلاعات در این پژوهش، پرسشنامه سنجش سازگاری بل (۱۹۶۱)، هوش معنوی کینگ (۲۰۰۸) و باورهای هوشی دوئک (۱۹۹۹) بوده است. تجزیه و تحلیل داده ها نیز بر اساس ضریب همبستگی پیرسون و رگرسیون گام به گام مطابق نرم افزارSPSS انجام شد. نتایج نشان داد: به ترتیب هوش معنوی و باورهای هوشی قوی ترین پیش بین ها برای سازگاری هستند و رابطه مثبت معنی داری بین هوش معنوی و باورهای هوشی با سازگاری سربازان وجود دارد(۰/۰۱>P و ۰/۰۵>P).

کلیدواژه ها:

باورهای هوشی ، هوش معنوی ، سازگاری سربازان