ارتباط دین داری و نگرش به والد با گرایش به سوء مصرف مواد مخدر در دانش آموزان شهر بجنورد

پژوهش حاضر با هدف بررسی رابطه دین داری و نگرش به والد با گرایش به سوء مصرف موادمخدر در دانش آموزان شهر بجنورد انجام پذیرفت. روش این تحقیق پیمایشی بوده و جامعه آماری آن را کلیه دانش آموزان مقطع متوسطه اول شهر بجنورد در سال تحصیلی ۱۳۹۹-۱۳۹۸ به تعداد ۱۰۰۰۰ نفر تشکیل دادند. بر اساس جدول مورگان و به روش نمونه گیری تصادفی خوشه ای متناسب با حجم، ۳۷۳ نفر به عنوان حجم نمونه انتخاب گردیدند. ابزار پژوهش شامل مقیاس دین داری خدایاری فرد و همکاران (۱۳۸۵)، مقیاس نگرش به والد والت و هودسن (۲۰۰۷) و مقیاس گرایش به موادمخدر وید و بوچر(۱۹۹۲) بوده که پایایی آن ها با استفاده از آزمون کرونباخ به ترتیب ۹۴/۰ ، ۹۶/۰ و ۹۰/۰ به دست آمد. در این پژوهش از روش رگرسیون و ضریب همبستگی پیرسون با استفاده از نرم افزار ۲۵ SPSS استفاده گردید. نتایج نشان داد، دین داری و نگرش به والد، قادر به پیش بینی منفی گرایش به مصرف موادمخدر است (۰۱/۰P>). همچنین بین دین داری و نگرش به والد با گرایش به مصرف موادمخدر همبستگی منفی معنی دار وجود دارد. بر این اساس می توان نتیجه گرفت که دین داری و نگرش به والد می توانند نقش پیشگیرانه ای در ارتباط با گرایش به مصرف موادمخدر در دانش آموزان داشته باشد و تقویت آن ها می تواند به کاهش رفتارهای آسیب رسان همچون مصرف موادمخدر کمک نماید.

کلیدواژه ها:

دین داری ، نگرش به والد ، گرایش به سوء مصرف مواد مخدر ، دانش آموزان ، بجنورد