تغییرات سطح بیان ژن BTG۱‎ در افراد مبتلا به سرطان معده و مقایسه آن با افراد سالم

سرطان معده (GC) یکی از متداول ترین انواع سرطان و دومین علت اصلی مرگ ومیر ناشی از سرطان است. تاخیر در تشخیص و عدم غربالگری از دلایل اصلی مرگ ومیر بالا در اثر این بیماری است. به نظر میرسد یافتن یک نشانگر زیستی تشخیصی دقیق و موثر برای درمان موثرGC  ضروری است. در این راستا با استفاده از گاستروسکوپ، ما نمونه های بافتی را از بیماران مبتلا بهGC  و افراد سالم جمع آوری کردیم. از نمونه های به دست آمده برای استخراج RNA آنها با استفاده از کیت محلولTrizol  استفاده شد. از نمونه های RNA برای انجامqRT-PCR  با استفاده از آغازگرهای اختصاصی طراحی شده برای ژن هایBTG۱  وGAPDH  استفاده شد. نتایجqRT-PCR  با استفاده از روش -ΔCt۲ و آزمون های آماری مختلف از طریق نرم افزار SPSS  مورد تجزیه و تحلیل قرار گرفت. در مجموع، ۴۰ نمونه از GC و شاهد سالم جمع آوری شد و اطلاعات دموگرافیک آنها ثبت شد. استخراج RNA مقدار RNA لازم را برای qRT-PCR تولید کرده بود. نتایج qRT-PCR نشان داد، که بیانBTG۱ به طور قابل توجهی در نمونه های GC کاهش یافته است. باتوجه به نتایج به دست آمده می توان نتیجه گرفت که کاهش بیانBTG۱ می تواند به عنوان یک نشانگر زیستی دقیق برایGC  عمل کند. این ژن همچنین می تواند شاخص بیماری زاییGC  باشد. این نتایج می تواند کاربردهای تشخیصی و درمانی احتمالیBTG۱  برای GC را نشان دهد.

کلیدواژه ها:

تشخیص ، سرطان معده ، نشانگرزیستی ، BTG۱‎