بررسی میزان شیوع سارکوسیست در گاومیش های کشتاری در کشتارگاه ارومیه به روش هضمی و مقایسه نتایج حاصل با آمار کشتارگاهی
محل انتشار: مجله زیست شناسی جانوری تجربی، دوره: 11، شماره: 3
سال انتشار: 1401
نوع سند: مقاله ژورنالی
زبان: فارسی
مشاهده: 183
فایل این مقاله در 10 صفحه با فرمت PDF قابل دریافت می باشد
- صدور گواهی نمایه سازی
- من نویسنده این مقاله هستم
استخراج به نرم افزارهای پژوهشی:
شناسه ملی سند علمی:
JR_EAB-11-3_007
تاریخ نمایه سازی: 22 آذر 1402
چکیده مقاله:
سارکوسیستیس یک تک یاخته انگلی درون سلولی است که می تواند موجب اختلالات گوارشی در بیماران و خسارت های هنگفت مالی در صنعت دامداری شود. این مطالعه با هدف تعیین میزان شیوع عفونت گونه های سارکوسیستیس در گاومیش های کشتاری در کشتارگاه ارومیه به مرحله اجرا درآمد. این مطالعه طی دوره ی شش ماهه (مهرماه تا اسفندماه ۱۳۹۷) در بازه های زمانی ۱۰ روزه با مراجعه به کشتارگاه ارومیه و تهیه لاشه های موردمطالعه بافت های مختلف شامل زبان، مری، قلب دیافراگم، ران و بازو ازلحاظ وجود کیست های دانه برنجی مورد مشاهده و بازرسی قرار گرفت. در طول اجرای مطالعه حاضر در مجموع تعداد ۱۲۰ لاشه گاومیش موردبررسی ماکروسکوپیک قرار گرفت. جهت بررسی میکروسکوپی با روش هضمی ۱۰۰ گرم از هر بافت دام، بسته بندی و به آزمایشگاه انگل شناسی دانشکده دامپزشکی دانشگاه آزاد ارومیه منتقل شد. براساس نتایج، هیچ ماکروکیستی در گاومیش ها مشاهده نشد. در بررسی میکروسکوپی فرکانس متوسطی از آلودگی به میکروکیست سارکوسیست وجود داشت. به طوری که ۶۷/۱۶ درصد گاومیش های موردمطالعه از لحاظ آلودگی، مثبت تشخیص داده شدند. تحلیل داده ها بیانگر وجود اختلاف معنی دار آماری بین میزان آلودگی در رده های سنی مختلف بود و میزان عفونت با افزایش سن بیش تر می شد (۰۵/۰>p)، درحالی که میزان آلودگی مستقل از جنس بود و اختلاف معنی داری بین میزان آلودگی جنس های مختلف وجود نداشت (۰۵/۰
p). تمامی عضلات اسکلتی و مری واجد میکروکیست بودند و بعد از آن در عضلات دیافراگم، زبان و قلب میکروکیست مشاهده شد. مطالعه ما نشان داد که روش هضمی یکی از مفیدترین و دقیق ترین روش های موجود جهت شناسایی نمونه های آلوده می باشد.
کلیدواژه ها:
نویسندگان
سیده سارا صدری جوکندان
دکتری حرفه ای دامپزشکی، دانشکده دامپزشکی، دانشگاه آزاد اسلامی واحد ارومیه، ارومیه، ایران
سهراب رسولی
دانشیار، گروه پاتوبیولوژی، دانشکده دامپزشکی، دانشگاه آزاد اسلامی واحد ارومیه، ارومیه، ایران
مراجع و منابع این مقاله:
لیست زیر مراجع و منابع استفاده شده در این مقاله را نمایش می دهد. این مراجع به صورت کاملا ماشینی و بر اساس هوش مصنوعی استخراج شده اند و لذا ممکن است دارای اشکالاتی باشند که به مرور زمان دقت استخراج این محتوا افزایش می یابد. مراجعی که مقالات مربوط به آنها در سیویلیکا نمایه شده و پیدا شده اند، به خود مقاله لینک شده اند :