ارزیابی بیمارگری جدایه بومی قارچ Trichoderma harzianum Rifai (Ascomycota: Hypocreales) روی حشرات بالغ ملخChrotogonus trachypterus Blanchard (Orth.: Pyrgomorphidae) در شرایط آزمایشگاهی
محل انتشار: مجله زیست شناسی جانوری تجربی، دوره: 7، شماره: 2
سال انتشار: 1397
نوع سند: مقاله ژورنالی
زبان: فارسی
مشاهده: 193
فایل این مقاله در 9 صفحه با فرمت PDF قابل دریافت می باشد
- صدور گواهی نمایه سازی
- من نویسنده این مقاله هستم
استخراج به نرم افزارهای پژوهشی:
شناسه ملی سند علمی:
JR_EAB-7-2_007
تاریخ نمایه سازی: 22 آذر 1402
چکیده مقاله:
چکیده ملخ Chrotogonus trachypterus (Orth.: Pyrgomorphidae)، از آفات بومی و مهم سیستان بوده و خسارت قابل توجهی را به محصولات زراعی، بهخصوص در مرحله گیاهچهای آنها، وارد می آورد. به منظور معرفی عامل کنترل بیولوژیک، کارایی جدایه ای بومی از قارچ Trichoderma harzianum در کنترل میکروبی حشرات کامل ملخ C. trachypterus در قالب طرح بلوک کاملا تصادفی به صورت آزمایش فاکتوریل و در سه تکرار بهروش موضعی در شرایط آزمایشگاهی مورد بررسی قرار گرفت. پس از انجام آزمایشهای مقدماتی، پنج غلظت ۱۰۴×۱، ۱۰۵×۱، ۱۰۶×۱، ۱۰۷×۱ و ۱۰۸×۱ کنیدی/ میلی لیتر آب مقطر حاوی Tween®۸۰ ۰۵/۰%، تهیه و با استفاده از میکرواپلیکاتور در زیر پیش گرده حشرات کامل قرار داده شد. حشرات کامل شاهد با آب مقطر حاوی Tween®۸۰۰۵/۰%، تیمار شدند. مرگ ومیر تجمعی ملخها، بهصورت روزانه تا ۱۵ روز پس از شروع آزمایش، ثبت شد. دادهها با استفاده از روش لگاریتم- پروبیت برازش گردیدند. نتایج آزمون بیماریزایی نشان داد جدایه قارچی روی حشرات کامل بیماریزا بوده و درصد مرگ ومیر حشرات کامل با افزایش غلظت سوسپانسیون کنیدی قارچ افزایش یافت. نتایج نشاندهنده بالاترین میانگین درصد و مرگومیر (۷۵%) در غلظت ۱۰۸×۱ کنیدی/ میلیلیتر و پائینترین درصد و مرگومیر (۲۵%) در غلظت ۱۰۴×۱ کنیدی/ میلیلیتر بود (۰۵/۰p<). مقدار بهدستآمده LC۵۰ معادل ۱۰۶×۰۱/۱ کنیدی در میلی لیتر بود. این اولین گزارش از بیمارگری قارچ T. harzianumروی ملخ C. trachypterus است.
کلیدواژه ها:
واژه های کلیدی:Trichoderma harzianum ، Chrotogonus trachypterus ، بیمارگری ، زیست سنجی ، کنترل بیولوژیک
نویسندگان
مصطفی حمزه ای
مدرس دانشگاه پیام نور زابل
علی میرشکار
استادیار گروه گیاهپزشکی دانشکده کشاورزی، دانشگاه زابل، ایران.
محمد سالاری
دانشیار گروه گیاهپزشکی دانشکده کشاورزی، دانشگاه زابل، ایران
عباس خانی
دانشیار گروه گیاهپزشکی دانشکده کشاورزی، دانشگاه زابل، ایران
سیدکاظم صباغ
دانشیار، گروه زیست شناسی، پردیس علوم دانشگاه یزد، ایران
مراجع و منابع این مقاله:
لیست زیر مراجع و منابع استفاده شده در این مقاله را نمایش می دهد. این مراجع به صورت کاملا ماشینی و بر اساس هوش مصنوعی استخراج شده اند و لذا ممکن است دارای اشکالاتی باشند که به مرور زمان دقت استخراج این محتوا افزایش می یابد. مراجعی که مقالات مربوط به آنها در سیویلیکا نمایه شده و پیدا شده اند، به خود مقاله لینک شده اند :