اثر متقابل سطوح مختلف انرژی در آب شیرین و لب شورخزر بر روی رشد، بازماندگی و ترکیب شیمیایی بدن شاه میگوی چنگال باریک (Astacus leptodactylus)
محل انتشار: مجله زیست شناسی جانوری تجربی، دوره: 4، شماره: 3
سال انتشار: 1394
نوع سند: مقاله ژورنالی
زبان: فارسی
مشاهده: 89
فایل این مقاله در 10 صفحه با فرمت PDF قابل دریافت می باشد
- صدور گواهی نمایه سازی
- من نویسنده این مقاله هستم
استخراج به نرم افزارهای پژوهشی:
شناسه ملی سند علمی:
JR_EAB-4-3_007
تاریخ نمایه سازی: 22 آذر 1402
چکیده مقاله:
چکیده اثر سطوح متقابل انرژی و شوری بر روی رشد شاه میگوی چنگال باریک، به مدت ۸ هفته انجام گرفت. در این آزمایش سه جیره با پروتئین ثابت ۳۰ درصد و سه سطح انرژی ۳۰۰، ۳۷۰، ۴۵۰ کیلوکالری در ۱۰۰ گرم ماده غذایی، در دو سطح آب شیرین و آب لب شور خزر فرموله شد. مخازن فایبر گلاس ۱۱۰ لیتری، با ۸۰ لیتر آب، آبگیری شد. تعداد ۵ عدد شاه میگو با میانگین وزنی و انحراف معیار ۲±۱۷ گرم ذخیرهسازی شد و روزانه ۲ بار غذادهی صورت گرفت. نتایج نشان داد که سطوح مختلف انرژی اثر معنیداری را بر روی شاخصهای رشد و بازماندگی نشان ندادند، اما عامل شوری، اثر معنی داری بر روی شاخصهای رشد نشان داد و بهترین عملکرد در آب شیرین مشاهده گردید. در بررسی اثر متقابل انرژی و شوری بهترین و بالاترین شاخصهای رشد و بقا در اثر متقابل آب شیرین و انرژی ۰-۳۷۰ مشاهده شد. پروتئین و چربی لاشه در تیمار شوری کاهش یافتند (۰۵/۰>P). بیشترین میزان پروتئین لاشه در انرژی ۳۷۰ کیلوکالری در ۱۰۰ گرم و آب شیرین مشاهده شد که دارای اختلاف معنیداری با سایر تیمارها بود (۰۵/۰>P). به طور کلی میتوان این گونه بیان کرد که جیره غذایی باسطح انرژی ۳۷۰ کیلوکالری در ۱۰۰ گرم و آب شیرین، بهترین عملکرد را بر روی رشد، تغذیه و بقا در شاه میگو داشته است.
کلیدواژه ها:
نویسندگان
زهرا غیاثوند
دانشگاه آزاد اسلامی واحد آزادشهر
مهشید شاملوفر
دانشگاه آزاد اسلامی واحد آزادشهر
مراجع و منابع این مقاله:
لیست زیر مراجع و منابع استفاده شده در این مقاله را نمایش می دهد. این مراجع به صورت کاملا ماشینی و بر اساس هوش مصنوعی استخراج شده اند و لذا ممکن است دارای اشکالاتی باشند که به مرور زمان دقت استخراج این محتوا افزایش می یابد. مراجعی که مقالات مربوط به آنها در سیویلیکا نمایه شده و پیدا شده اند، به خود مقاله لینک شده اند :