بررسی مقایس های اثربخشی آموزش مجازی و حضوری در یادگیری مباحث بهداشت دهان ودندان در دوران پاندمی کرونا ویروس در بین دانش آموزان ابتدایی شهرستان قرو ه

سابقه و هدف: با پیشرفت فناوری، استفاده از ابزارهای جدیدتر برای انتقال دانش مطرح شده و روشهای سنتی آموزشپاسخگوی نیازهای آموزشی نیست. بهداشت دهان و دندان کودکان، پیشگیری از ایجاد مشکلات دندانی شامل پوسیدگی،بیماریهای دهان و لثه و بوی بد دهان میباشد . مطالعه حاضر با هدف بررسی و مقایسه اثربخشی روشهای آموزشی مجازی وحضوری بهداشت دهان و دندان انجام شد.روش کار: این مطالعه به صورت نیمه تجربی، با طرح پیش و پس آزمون در دوران پاندمی کرونا ویروس انجام گرفته است. حجمنمونه شامل دانش آموزان ابتدایی دوره اول ) ۳۰ نفر( و دوره دوم ) ۷۰ نفر( میباشد. ابزار جمع آوری دادهها شامل پرسشنامهایمحقق ساخته بر اساس مشخصات دموگرافیک و سوالات ارزیابی مباحث بهداشت دهان و دندان که روایی آن توسط اساتیددندانپزشکی و علوم تربیتی تائید گردیده و پایایی آن از طریق آلفای کرونباخ ۹۳ / ۰ ب هدستآمده تدوین و درنهایت دادهها بااستفاده از روشهای آمار توصیفی و استنباطی در نرم افزار ۲۶SPSS تجزیه وتحلیل شدند.یافتهها: ۶۶ / ۹۱ % دانش آموزان سابقه یادگیری دروس از طریق آموزش مجازی را در سال تحصیلی اخیر داشته و اختلافمعناداری بین دو گروه وجود ندارد. میانگین و انحراف معیار نمرات پسآزمون دانش آموزان برخوردار از آموزش مجازی، بالاتر ازگروه آموزش حضوری بود . بین میانگین نمرات قبل و بعد از آموزش، در هر یک از روشهای آموزشی اختلاف معناداری دیدهشد که بیانگر ت اثیر مثبت هر دو روش آموزش مجازی و حضوری در ارتقای یادگیری دانش آموزان میباشد.نتیجه گیری: میانگین نمره در گروه آموزشی مجازی بالاتر بوده و دانش آموزان رغبت بیشتری به یادگیری مباحث سلامت دندانبه صورت مجازی دارند. یادگیری مجازی به عنوان یک شیوه انعطاف پذیر، امکان دسترسی به محتوای یادگیری در هر زمان و هرمکان را که برای دانش آ موزان و در شرایط اضطراری فراهم میسازد؛ بنابراین پیشنهاد میگردد که در مدارس جهت ارتقایشاخصهای سلامت دهان و دندان آموز شها به صورت ترکیبی از مجازی و حضوری استفاده گردد.

کلیدواژه ها:

اثربخشی ، آموزش مجازی ، آموزش حضوری ، بهداشت دهان و دندان ، دانش آموزان ابتدایی ، قروه ، کرونا ویروس