روشهای درمانی برای اختلالات حرکتی در بیماران مبتلا به پارکینسون: مطالعه مروری روایتی

سال انتشار: 1401
نوع سند: مقاله کنفرانسی
زبان: فارسی
مشاهده: 44

نسخه کامل این مقاله ارائه نشده است و در دسترس نمی باشد

استخراج به نرم افزارهای پژوهشی:

لینک ثابت به این مقاله:

شناسه ملی سند علمی:

CSUMSMED08_219

تاریخ نمایه سازی: 22 آذر 1402

چکیده مقاله:

سابقه و هدف: بیماری پارکینسون یک اختلال حرکتی مزمن، پیشرونده و دومین بیماری شایع تخریبکننده سیستم عصبیدر جهان است که بیش از ۱ میلیون نفر را در ایالات متحده و حدود ۴ تا ۶ میلیون نفر را در سراسر جهان درگیر کرده است.این بیماری با شیوع ۴ / ۰ تا ۹ / ۱ درصدی سریعترین رشد شیوع میان اختلالات نورولوژیک در جهان را دارد و پیشبینی میشودکه در سال ۲۰۴۰ حدود ۱۲ میلیون نفر در سراسر دنیا گرفتار این بیماری شوند. هدف مطالعه مروری روایتی حاضر، بررسیانواع روشهای درمانی بیماری پارکینسون با تمرکز بر روشهای تمریندرمانی موثر در اختلالات تعادل و راه رفتن است که درسالهای اخیر برای این بیماران پیشنهاد شده است.مواد و روشها: برای دسترسی به مقالات جهت مرور از مجلات فارسی و انگلیسی داخل و خارج از ایران که به موضوع درمانبیماری پارکینسون پرداخته بودند، استفاده شد. پس از بررسی کتابخانهای درون موسسه، جستجو با کلیدواژههایParkinson’s Disease, treatment, therapy, balance, posture, postural instability, postural balance, pharmaceutics, electrotherapy, tDCS, DBS, exercise therapy, exergaming, physical training, physical therapy در پایگاههای داده PubMed, Scopus, Science Direct, Google Scholar, Web of Science انجام شد. در مجموع ۴۵۲ مقاله که عنوان یا چکیده آنها دارای کلیدواژههای بالا بود یافت شد. پس از بررسی اولیهتعداد ۱۹۶ مقاله تکراری بودند. از ۲۵۶ مقاله باقیمانده ۳۷ مقاله در چهار دستهی کلی ایستادن و تعادل، دارودرمانی در بیماریپارکینسون، الکتروتراپی در بیماری پارکینسون و تمریندرمانی در بیماری پارکینسون انتخاب شدند..یافته ها: در کنار استفاده از داروهای دوپامینرژیک، یکی از مفیدترین و بیعوارضترین راهکارها توانبخشی و تمرین درمانی برایاین بیماران است. مطالعات پیشین روشهای تمریندرمانی متفاوتی را برای بهبود شاخصهای راه رفتن و ایستادن آزمودهاند.نتیجه گیری: تمرینات کششی، مقاومتی، انجام حرکات یوگا و تایچی و همچنین استفاده از سیستم واقعیت مجازی شاخصهایینظیر کاهش جابجایی مرکز فشار حین ایستادن، افزایش سرعت گام برداشتن، بهبود کیفیت زندگی و کاهش دفعات افتادن را بههمراه داشته است .

نویسندگان

امیر دودانگه

کارشناسی ارشد، گروه فیزیوتراپی، دانشکده علوم پزشکی، دانشگاه تربیت مدرس، تهران

محمد نجفی آشتیانی

استادیار، گروه فیزیوتراپی، دانشکده علوم پزشکی، دانشگاه تربیت مدرس، تهران