ارتقای تفکر انتقادی در آموزش پرستاری ایران: یک مقاله مروری

سابقه و هدف: تفکر انتقادی (Critical Thinking) فرآیند ذهنی پیچیده و گسترده ای است که به عنوان جنبه مهمی ازحرفه پرستاری شناخته شده و در عرصه های بالینی امری حیاتی به شمار می آید، به گونه ای که پرورش آن از مهمترین اهدافآموزش پرستاری می باشد. لذا این مطالعه مروری به بررسی روش های ارتقای تفکر انتقادی در آموزش پرستاری ایران میپردازد.مواد و روشها: مطالعه حاضر مروری بر پژوهش های انجام شده در ارتباط با تفکر انتقادی در حوزه آموزش پرستاری ایران میباشد، که با استفاده از مقالات مروری و پژوهشی موجود در پایگاه های داده ایرانی مانند SID ، Magiran و IranMedex از سال ۲۰۱۳ تاکنون و منابع کتابخانه ای انجام شده و مجموعا ۱۵ مقاله مورد بررسی قرار گرفته است.یافته ها: به کارگیری روش های تدریس اثربخش در آموزش بالینی نظیر نقشه کشی بالینی می تواند یکی از راهکارهای عملیاتیدر جهت توسعه مهارت های تفکر انتقادی در دانشجویان پرستاری به عنوان یکی از رسالت های مهم آموزش عالی باشد. آموزشو یادگیری مبتنی بر تیم (Team Based Learning) نوعی روش یادگیری مشارکتی است که منجر به توسعه و ارتقاء مهارتهای تفکر انتقادی در دانشجویان می گردد. میان هوش هیجانی و گرایش به تفکر انتقادی رابطه مثبت و معناداری وجود دارد.دانشجویانی که به هیجانات خود آگاهتر بوده و از شفافیت هیجانی بالاتری برخوردارند، نسبت به تفکر انتقادی گرایش بیشتریدارند. بهره گیری از تفکر انتقادی نیازمند شخصیتی هوشیار و دارای قدرت تصمیم گیری است، که از شاخصه های عزت نفس میباشد. دانشجویان دارای عزت نفس بالاتر، از تفکر انتقادی مطلوب تری برخوردار هستند.نتیجه گیری: استفاده از تفکر انتقادی ضرورتی انکارناپذیر است، که منجر به مراقبت های پرستاری بیمارمحور و موثر، خلاقیت،استقلال و عملکرد مبتنی بر شواهد می گردد. به کارگیری شیوه های آموزشی نوین مانند رسم نقشه مفهومی، یادگیری مبتنیبر حل مساله، طراحی گزارش های موردی و همچنین توجه مدرس به نقش خود به عنوان نمونه یک متفکر انتقادی و تشویقدانشجو به نگارش تجارب بالینی می تواند گامی موثر در این زمینه باشد

کلیدواژه ها:

تفکر انتقادی ، آموزش پرستاری ، نقشه مفهومی