رفتارهای خودمراقبتی در بیماران مبتلا به نارسایی قلبی: مروری نظام مند بر پژوهشهای داخلی

سال انتشار: 1401
نوع سند: مقاله کنفرانسی
زبان: فارسی
مشاهده: 114

نسخه کامل این مقاله ارائه نشده است و در دسترس نمی باشد

استخراج به نرم افزارهای پژوهشی:

لینک ثابت به این مقاله:

شناسه ملی سند علمی:

CSUMSMED08_148

تاریخ نمایه سازی: 22 آذر 1402

چکیده مقاله:

سابقه و هدف: نارسایی قلبی یک اختلال مزمن، پیشرونده و ناتوا نکننده است. خودمراقبتی فرآیند حفظ سلامتی از طریقعملکردهای ارتقاء سلامتی و مدیریت بیماری است که از ارکان مهم موفقیت در درمان نارسایی قلبی میباشد. مطالعات متعددیبه بررسی خودمراقبتی و عوامل مرتبط با آن پرداخت هاند اما تاکنون نتایج این مطالعات مورد جمع بندی و نتیجه گیری قرارنگرفته است. لذا هدف این مطالعه مرور نظاممند مطالعات داخلی مرتبط با خودمراقبتی در بیماران مبتلا به نارسایی قلبی میباشد.مواد و روشها: در این مطالعه مروری، جستجو در پایگاههای اطلاعات داخلی شامل Magiran ، SID و Google Scholarبا استفاده از کلیدواژههای خودمراقبتی و نارسایی قلبی و بدون محدودیت زمانی انجام شد. ۱۰۱ مقاله بازیابی شد. مقالات توسطدو محقق بهصورت مستقل بررسی شد. مطالعات تکراری، مروری، کیفی و غیرمرتبط با موضوع از مطالعه خارج شدند. پس ازغربالگری، انتخاب و ارزیابی کیفیت مقالات با استفاده از چک لیستهای JBI ، ۴۴ مطالعه توصیفی و مداخله ای که به بررسیرفتارهای خودمراقبتی و عوامل تاثیرگذار و تاثیرپذیر از آن پرداختند، وارد مطالعه شدند.یافته ها: میزان رعایت رفتارهای خودمراقبتی در بیماران مبتلا به نارسایی قلبی عمدتا در سطح متوسط میباشد. خودمراقبتیبا متغیرهای فردی از جمله جنسیت؛ سن؛ تحصیلات؛ وضعیت تاهل؛ سطح درآمد؛ وضعیت شغلی و محل سکونت، متغیرهایمرتبط با بیماری از جمله درصد کسر تخلی های قلب؛ مدت ابتلا به بیماری؛ دفعات بستری؛ ابتلا به سایر بیمار یها؛ سواد سلامت؛درک از بیماری؛ خودکارآمدی و متغیرهای روانی اجتماعی از جمله سرمایه روانشناختی؛ رضایت زناشویی؛ حمایت اجتماعی وسبک دلبستگی بیماران ارتباط دارد. آموزش به بیماران در زمینه خودمراقبتی بر احساس درماندگی آموخته شده، آگاهی وعملکرد، تابآوری، کیفیت زندگی، رفتارهای مراقبت از خود و سطح آگاهی و سواد بهداشتی تاثیر میگذارد. اجرای مداخلاتیاز جمله درمان مبتنی بر پذیرش و تعهد، استفاده از استراتژ یهای ارتقاء خودکارآمدی، ارتقاء سبک زندگی سالم، استفاده ازنظریه ها و مدلهای خودمراقبتی و پیگیری بیماران به روشهای مختلف بر میزان رعایت رفتارهای خودمراقبتی موثر میباشد.نتیجه گیری: خودمراقبتی از اساسی ترین پایه های درمان نارسایی قلبی بوده و اهمیت بالایی دارد. لذا اجرای مداخلاتی درراستای ارتقاء این رفتارها میتواند تاثیر بسزایی در کیفیت زندگی، کنترل بیماری، جلوگیری از عوارض و بستری مجدد بیمارانداشته باشد.

نویسندگان

زهرا بتولی

استادیار، مرکز تحقیقات عوامل اجتماعی موثر بر سلامت، دانشکده بهداشت، دانشگاه علوم پزشکی کاشان، کاشان، ایران

فاطمه مقصود

کارشناس ارشد پرستاری داخلی جراحی، دانشکده پرستاری و مامایی، دانشگاه علوم پزشکی کاشان، کاشان، ایران