بررسی ارتباط ابعاد جو ایمنی و اعمال نا ایمن افراد شاغل در کارگاه ساختما ن سازی

سابقه و هدف: آمار بالای حوادث ایمنی و روند رو به رشد آنها در سالهای اخیر، صنعت ساختمانسازی را در بین صنایعخطرناک در سراسر جهان قرار داده است. جو ایمنی میتواند محرکی جهت کاهش اعمال نا ایمن و در نتیجه کاهش حوادثشود. لذا هدف از این مطالعه بررسی ارتباط ابعاد جو ایمنی و اعمال نا ایمن کارگران شاغل در کارگاه ساختمانسازی در شهرتهران است .مواد و روشها: مطالعه حاضر از نوع توصیفی- مقطعی بود. ۹۰ نفر کارگر ساختمانسازی با استفاده از روش نمونهبرداری دردسترس در مطالعه حاضر شرکت داشتند. دادهها از طریق ثبت رفتار نا ایمن به روش ANSI ، پرسشنامه دموگرافیک و پرسشنامهجو ایمنی انجمن انگلستان جمعآوری شدند. جهت بررسی ارتباط دادهها از آزمون همبستگی پیرسون، آزمون تی مستقل وآزمون ANOVA استفاده شد. تجزیه و تحلیل دادهها در نسخ هی ۲۱ نرم افزار آماری SPSS انجام شد.یافتهها: میانگین و انحراف معیار نمره جو ایمنی و اعمال نا ایمن به ترتیب ) ۲۷ / ۰ ± ۹۸ / ۳ ( و ) ۳ / ۱۷ ± ۹۳ / ۴۵ ( بود. بین اعمالنا ایمن با دانش کارگران ارتباط معنیدار ) ۰۰۴ / ۰ = P و ۳۱ / ۰ = - r ( و بین اعمال نا ایمن و جو ایمنی ارتباط معنیدار ) ۰۴۳ / ۰ = Pو ۲۱ / ۰ = - r( مشاهده گردید.نتیجه گیری: با توجه به نتایج پژوهش حاضر، با افزایش جو ایمنی در کارگران میتوان شاهد کاهش اعمال نا ایمن بود. همچنینجهت افزایش جو ایمنی در میان کارگران میتوان اطلاعات و دانش این افراد را افزایش داد که در نهایت منجر به کاهش اعمالنا ایمن شود. بنابراین پیشنهاد میشود مدیران و سرکارگران مربوطه با افزایش آگاهی کارگران سعی در کاهش اعمال نا ایمنداشته باشند.

کلیدواژه ها:

اعمال ناایمن ، جو ایمنی ، کارگران ساختمانی ، ایمنی محیط کار