ارزیابی اضطراب کووید- ۱۹ و ارتباط آن با کیفیت خواب شاغلین در صنعت: یک مطالعه مقطعی

سابقه و هدف: باتوجه به شیوع ویروس کووید- ۱۹ و تاثیرات آن بر روی زندگی افراد و کمبود مطالعات بر روی نیروی غیربهداشت و درمان، مطالعه حاضر با هدف ارزیابی اضطراب کووید- ۱۹ و ارتباط آن با کیفیت خواب شاغلین در صنعت، انجام شد.روشکار: ۲۱۲ شرکتکننده با استفاده از نمونه گیری تصادفی، در یک پژوهش توصیفی-مقطعی شرکت کردند. دادهها با استفادهاز پرسشنامه اطلاعات دموگرافیک، مقیاس اضطراب بیماری کرونا ) CDAS ( و شاخص کیفیت خواب پیتسبورگ ) PSQI )جمع آوری شدند. جهت تجزیه و تحلیل دادهها، از آزمونهای همبستگی پیرسون، آزمون T مستقل و one‐way ANOVAدر نرم افزار SPSS نسخه ۲۴ استفاده شد. سطح معنیداری برابر با ۰۵ / ۰ در نظر گرفته شده است.یافتهها: میانگین سنی شرکتکنندگان ۶ / ۶ ± ۲۷ / ۳۳ سال، ۸ / ۷۸ درصد مرد و ۳ / ۷۹ درصد متاهل بودند. نمره CDAS وPSQI با میانگین و انحراف معیار به ترتیب ۲ / ۸ ± ۶۰ / ۱۱ و ۷ / ۱ ± ۳۷ / ۵ بود. ارتباط معنیدار آماری بین نمره CDAS باهمبستگی مثبت در سن ) ۰۰۸ / ۰P= ( و سابقه کاری ) ۰۰۵ / ۰P= ( مشاهده شد. همچنین ارتباط معنیدار آماری بین نمرهPSQI و سن ) ۰۳۲ / ۰P= ( و سابقه کاری ) ۰۰۹ / ۰P= ( مشاهده شد. نمره CDAS و PSQI با هم ارتباط معنیدار آماریداشتند ) ۳۴۱ / ۰ r= (. افراد با سطح تحصیلات کمتر نمره اضطراب بالا و کیفیت خواب پایین داشتند.نتیجه گیری: با توجه به یافته های این پژوهش مشخص گردید که با کاهش اضطراب میتوان شاهد افزایش کیفیت خواب بود.لذا به منظور کاهش اضطراب و افزایش کیفیت خواب و بهرهوری شاغلین، پیشنهاد میشود مدیران کارخانه با برقراری آموزشهایبهداشت روانی مستمر و منظم نسبت به شناسایی و رفع عوامل ایجاد کننده اضطراب اقدام نمایند

کلیدواژه ها:

کووید- ۱۹ ، کیفیت خواب ، اضطراب ، PSQI ، محیطکار