زمان بازنشستگی" شاخص توده بدنی" فرا رسیده است

طی سالیان اخیر شیوع اضافه وزن و چاقی در سراسر جهان به مشکلی جهانی مبدل شده و به رغم ابهامات و تعارضاتموجود، همچنان "شاخص توده بدن" مبنای قضاوت و استنتاج در خصوص وضعیت سلامت بدنی و تناسب اندام افراد قرار دارد.لذا پژوهش مقطعی حاضر با هدف بررسی BMI و تعیین میزان دقت و ارتباط آن با شاخص های ترکیب بدن در بین زنان ۳۰تا ۴۵ ساله ایرانی به مورد اجرا گذاشته شد. ۱۸۲ زن واجد شرایط ۳۰ به روش تصادفی به پس از اخذ رضایت نامه آگاهانه وکتبی از مشارکت کنندگان، داده های زمینه ای توسط پرسشنامه و داده های مربوط به شاخص توده بدن، درصد عضله اسکلتی،درصد چربی کل بدن، درصد چربی احشایی و شاخص های ترکیب بدن توسط دستگاه دیجیتال سنجش ترکیب بدن OMRON BF۵۱۱ مورد سنجش قرار گرفت. داده های حاصل بر اساس مقادیر استاندارد و توسط نرم افزار SPSS-۲۷ مورد تحلیل وارزیابی قرار گرفت. در مطالعه حاضر، میانگین سنی مشارکت کنندگان ۳۷.۲۶ سال، میانگین وزن ۷۰.۰۹ کیلوگرم و به طورمیانگین ۱۵۹.۷۶ سانتی متر قد داشته میانگین شاخص توده بدنی آنان ۲۷.۴۷ ، مقدار عضله اسکلتی ۲۴.۹۸ درصد، چربیاحشایی ۶.۹۳ درصد و از میانگین چربی کل بدنی ۴۰.۰۶ درصد برخوردار بودند. یافته های مطالعه حاکی از آن است که درمحاسبه شاخص توده بدن بر حسب چربی کل بدن، شاخص توده بدن بر حسب جربی احشایی و در مقایسه با شاخص توده بدنبر حسب میزان عضله اسکلتی، به ترتیب به میزان ۵۲ ،% ۶۸ % و ۷۳ % درصد، "شاخص توده بدن" قادر به گروه بندی دقیق افراداز لاغر، وزن نرمال، اضافه وزن و چاق نبود. مستندات پژوهش حاضر، ضرورت تامل و بازنگری اساسی در "شاخص توده بدن راضروری می نمایاند و جایگزینی آن با شاخص های ترکیبی و دقیق تر جهت سیاست گزاری و ارتقاء سلامت در حوزه سلامت دربین گروه های مختلف جمعیتی را پیشنهاد می کند.

کلیدواژه ها:

شاخص توده بدن ، ترکیب بدن ، سلامت زنان