سارکوپنی و دیناپنی و عوامل تعیین کننده آن درسالمندا ن

سالمندی را مترادف با آغاز سن ۶۵ سالگی می دانند که پدیده ای است که با تغییرات حاصله در سلول های بدن و نهایتا جسمایجاد می شود. مطابق مطالعات منتشر شده سازمان جهانی بهداشت در سال ۲۰۱۷ ، نسبت سالمندانجهان تقریبا از ۱۲ درصد در سال ۲۰۱۵ به ۲۲ درصد در سال ۲۰۵۰ و به بالای ۲ میلیارد نفر خواهد رسید.جمعیت سالمندان ایران نیز از سال ۱۳۳۵ تا ۱۳۹۵ ، ۶ برابر شده و به بالای ۷.۴ میلیون نفر رسیده است. با افزایشسن اختلال در عملکرد جسمانی افزایش می یابد، که شامل بیماری های مزمن، اختلالات شنوایی- بینایی، روحی- روانی وعضلانی – اسکلتی رخ می دهد که سارکوپنی )کاهش در توده و عملکرد عضلات ( و دیناپنی )کاهش در قدرت عضلات( ازشایع ترین اختلال در عملکرد عضلانی هستند. دیناپنی و سارکوپنی در سالمندان با عوارض بسیاری چون افزایش میزان بستریدر بیمارستان و بیماری های مزمن، ناتوانی جسمی، پوکی استخوان و حتی مرگ و میر همراه می باشد و بنابراین از مسایل مهمبهداشتی می باشد که باید به کاهش آن در سالمندان توجه بسیار کرد. از بین عوامل دخیل در ایجاد سارکوپنی و دیناپنی کهمی توان به مواردی چون کاهش نورون ها، التهاب، اثرات بعضی داروها، تغییرات هورمونی، ، استرس اکسیداتیو و بی تحرکینام برد، مطالعات بسیاری نشان دادند که نقش تغذیه نامناسب، مهم و قابل کنترل می باشد. استفاده از پروتئین به میزان مناسببا تکیه بر پروتئین های با ارزش بیولوژیکی بالا، استفاده از اسیدهای چرب امگا ۳ ، مقادیر کافی ویتامین D و استفاده از انواعآنتی اکسیدان ها همراه با فعالیت فیزیکی مناسب، نقش پیشگیری کننده ای در اختلالات عضلانی در دوره سالمندی خواهندداشت.

کلیدواژه ها:

سالمندی ، سارکوپنی ، دیناپنی ، تغذیه ، توده عضلانی ، عملکرد عضلات