طراحی مفاهیم خود مراقبتی در بیماری های مزمن غیر واگیردار به شیوه آموزش سیار و بررسی اثر بخشی آن بر بهبود کیفیت زندگی زنان شهر یزد

درسال های اخیر با ظهور فناوری های جدید مانند چند رسانه ای ها ،فرارسانه ها ،ارتباطات از راه دور وموبایل،یادگیری وآموزش دچار تغییرات اساسی شده است .فناوری سیار یکی از نمودهای فناوری ارتباطی است کهمانند سایر فناوری های ارتباطی به حوزه آموزش ویادگیری درعلوم پزشکی راه یافته ا ست تا با ارائه راهکارهایمناسب به بهبود کیفیت زندگی انسان ها بپردازد..هدف از این پژوهش طراحی آموزش مفاهیم خود مراقبتی دربیماری های مزمن غیر واگیر دار به شیوه آموزش سیار و بررسی اثر بخشی آن بر کیفیت زندگی زنان شهر یزدمی باشد.در این مطالعه نیمه تجربی ۴۰ نفر از زنان به صورت نمونه گیری تصادفی در دو گروه آزمایش ( ۲۰ نفر)و گروه کنترل ( ۲۰ نفر) وارد مطالعه شدند . ابتدا کیفیت زندگی زنان در دوگروه با پرسشنامه کیفیت زندگیسازمان جهانی بهداشت (فرم کوتاه) اندازه گیری شد سپس آموزش برنامه ی خود مراقبتی به شیوه آموزشسیار و به مدت یک دو برای زنان در گروه آزمایش اجرا شد در گروه کنترل هیچ مداخله ای صورت نگرفت .یافتههای پژوهش بر اساس آزمون تحلیل کوواریانس نشان دادکه بین نمره کیفیت زندگی زنان در گروه آزمون تفاوتآماری معنا داری وجود دارد همچنین مداخله آموزشی سبب افزایش کیفیت زندگی در ابعاد سلامت روان ،سلامت جسم، سلامت روابط اجتماعی و سلامت محیط گردید.

کلیدواژه ها:

کیفیت زندگی ، آموزش سیار ، مفاهیم خود مراقبتی ، بیماری های مزمن غیر واگیر دار