بازخورد دانشجویان علوم انسانی به آموزش حضوری، آنلاین و ترکیبی (یک مطالعه کیفی)

این مطالعه با هدف بررسی بازخورد دانشجویان علوم انسانی از شیوه های آموزش حضوری، آنلاین وترکیبی انجامشده است. با اینکه تحقیقات بسیاری در رابطه با آموزش آنلاین وجود داشت؛ اما تحقیقات کمی در باره درکدانشجویان از رو شهای آموزش و یا مقایسه آن ها انجام شده است. رویکرد پژوهش کیفی با استفاده از راهبردتماتیک بود. جامعه پژوهش دانشجویان دانشگاه های دولتی شهر تهران بودندکه با استفاده از روش نمونه گیرینظری هدفمند بر اساس اشباع نظری تعداد ۲۴ مشارکت کننده مورد مطالعه قرار گرفتند. داده ها از طریقمصاحبه های شبه ساختاری گردآوری شدند. مضامین مرتبط با سه روش آموزش حضوری ، آنلاین و ترکیبی کدگذاری شدند. روایی ابزار پژوهش توسط صاحبنظران بررسی وتایید شد. برای سنجش پایایی روش توافق درونموضوعی استفاده شدکه مطابق این روش مق دار پایایی برابر با ۸۳ /. بود. کدهای تحلیل توصیفی بودند. از فرآیندکدگذاری، از الگوهای واکنش برای آگاهی رسانی مضامین و مقوله های حاصل شده استفاده شد. مزایای آموزشحضوری از دیدگاه دانشجویان شامل رابطه بی واسطه با استادان ، اجتماعی شدن، تعامل و همچنین مشارکتفعال دانشجویان بود. ایراد آموزش حضوری جدول زمانی بود. مزایای آموزش آنلاین مکان و زمان بندی منعطفو تغییر پذیری و آشنایی با فناوری دیجیتال بود. معایب آن به مشکلات فنی و فقدان کلاس های عملی اشارهدارد. اکثریت دانشجویان آموزش ترکیبی را بر دو آموزش دیگر ترجیح دادند. بازخورد دانشجویان نسبت به شیوهآموزش، هر سه روش بوده است. در این پژوهش سیاستهای عملی دانشگاه و راهکارهایی برای اتخاذ روش هایآموزش ترکیبی/چندگانه (حضوری و آنلاین) مورد بحث قرارگرفته اند.

کلیدواژه ها:

آموزش حضوری ، آموزش آنلاین ، آموزش ترکیبی ، دانشگاه ، بازخورد دانشجویان ، همه گیری کووید- ۱۹