تبیین راهبردهای افزایش حضور شناختی یادگیرندگان در یادگیری سیار

با شیوع ویروس کرونا و مجازی شدن کلاس های نظام آموزش رسمی، شاید کمتر کسی باشد که یادگیری سیاررا تجربه نکرده باشد. فناوری های سیار به یادگیرندگان امکان می دهند که در زمان و مکان دلخواه خود یادبگیرند اما چالشی که یادگیرندگان و به طبع آن معلمان را دچار مشکل کرده است نبودن تعامل چهره به چهرهو حس حضور است و این امر ضرورت توجه به مساله حضور را در یادگیری سیار مطرح می کند. چارچوباجتماع کاوشگر که از سه عنصر حضور اجتماعی، حضور تدریس و حضور شناختی تشکیل شده است توانسته بهعنوان یک چارچوب پشتیبان کننده کیفیت حس حضور در یادگیری سیار باشد. مشکلات عمده ای که دانشآموزان در یادگیری مباحث دارند مربوط به حضور شناختی می شود، از این رو پژوهش حاضر به تبیینراهبردهای افزایش حضور شناختی پرداخته است. یافته های پژوهش با روش توصیفی- تحلیلی و با استناد به مطالعات کتاب خانه ای جمع آوری شده است. یافته های پژوهش شامل دو دسته راهبرد مربوط به تسهیل گریمعلم و همتا تسهیل گری بود. طراحی فعالی تهای یادگیری بر اساس الگوی اکتشاف عملی، طراحی فعالیتهایی که موجب کاوش، گفتمان و تامل انتقادی می شوند و همسو ساختن تکالیف و سنجش با اهداف یادگیریاز جمله راهبردهای مربوط به تسهیل گری معلم است. طرح پرسش باز، شفاف سازی، توسعه ارتباط، جمعبندی، ارائه جزئیات بیشتر و استفاده از نمادهای اجتماعی مثبت از جمله راهبردهای همتاتسهیل گری می باشد.

کلیدواژه ها:

یادگیری سیار ، حضور شناختی ، اجتماع کاوشگر