طراحی و اعتباریابی الگوی آموزش مداوم جامعه پزشکی مبتنی بر یادگیری ترکیبی

پژوهش حاضر با هدف طراحی و اعتباریابی الگوی آموزش مداوم پزشکی مبتنی بر یادگیری ترکیبی در ایران به انجام رسیده و برای اجرای آن از روش تحقیق ترکیبی با طرح اکتشافی- مدل توسعه ابزار استفاده شده است. در بخش کیفی پژوهش با استفاده از روش نظریه زمینه ای و مصاحبه با ده نفر از خبرگان آموزش مداوم پزشکی و یادگیری ترکیبی، پرسش نامه ای با ۷ بعد اصلی، ۲۸ مولفه و ۱۰۰ گویه طراحی و سپس، در بخش کمی، این پرسش نامه در یک مطالعه مقدماتی روی ده نفر از خبرگان آموزش مداوم پزشکی و یادگیری ترکیب اجرا شد. با توجه به بازخوردهای دریافتی پرسش نامه اصلاح شد و نسخه نهایی آن با روش تصادفی طبقه ای در اختیار ۳۸۳ نفر از مشمولان قانون آموزش مداوم پزشکی قرار داده شد. اعتبار پرسش نامه با استفاده از روش دلفی سه مرحله ای به وسیله صاحبنظران تایید و پایایی آن با آلفای کرونباخ (۹۰۳/۰) محاسبه گردید. در بخش کیفی پژوهش از روش نمونه گیری هدفمند غیراحتمالی و در بخش کمی از روش نمونه گیری تصادفی استفاده شد. برای آزمون الگوی مزبور، از تحلیل مدل یابی معادلات ساختاری استفاده و با تحلیل عاملی مرتبه اول، الگوی مزبور با ۷ بعد، ۲۸ مولفه و ۱۰۰ گویه تایید شد. نتایج تحلیل عاملی تاییدی مرتبه دوم نشان داد که ابعاد و مولفه های شمرده شده، بار عاملی کافی را برای پیش بینی الگوی آموزش مداوم جامعه پزشکی بر مبنای یادگیری ترکیبی دارند. همچنین شاخص های Chi-square/df برابر با ۳۸/۲، RMSEA برابر با ۰۷۲/۰، GFI برابر با ۹۸/۰، AGFI برابر با ۹۲/۰، CFI برابر با ۹۴/۰، NFI بود. نتایج آزمون های آماری نشان داد که الگوی طراحی شده آموزش مداوم جامعه پزشکی مبتنی بر یادگیری ترکیبی از برازش بسیار مطلوبی برخوردار است.

کلیدواژه ها:

طراحی الگو ، آموزش مداوم جامعه پزشکی ، یادگیری ترکیبی ، مدل یابی معادلات ساختاری