بررسی پایایی اولتراسونوگرافی توان بخشی و ارتباط بین اندازه گیری خطی و اندازه گیری سطح مقطع عضلات مولتی فیدوس کمری در افراد سالم

هدف: استفاده از اولتراسونوگرافی توانبخشی امروزه در کلینیک های فیزیوتراپی کشورهای پیشرفته در حال گسترش است. به همین لحاظ توجه به تکرارپذیری تصاویر سونوگرافی بدست آمده توسط فیزیوتراپیستها و همینطور روش های مورد استفاده در ارزیابی اندازه عضلات از اهمیت خاصی برخوردار است. این مطالعه به منظور ارزیابی تکرارپذیری و ارتباط بین دو روش اندازه گیری سطح مقطع و روش خطی برای تعیین اندازه عضلات مولتی فیدوس کمری با استفاده از تصاویر سونوگرافی تهیه شده توسط فیزیوتراپیست تازه آموزش دیده طراحی شده است. روش بررسی: تصویر سونوگرافی عضلات مولتی فیدوس دو طرفه سطوح L۲ تا L۵ کمری ۶۰ داوطلب خانم سالم ثبت شد. سپس سطح مقطع عضلات مولتی فیدوس با دو روش ۱) رسم حاشیه عضله و محاسبه سطح درون حاشیه رسم شده، و ۲) روش خطی رسم قطرهای طرفی و قدامی-خلفی و ضرب این قطرها در یکدیگر محاسبه شد. تکرارپذیری داده ها نیز در یک مطالعه موازی با حضور ۱۶ داوطلب سالم و اندازه گیری های فوق در دو جلسه متوالی بررسی گردید. یافته ها: پایایی معناداری بین دو جلسه ارزیابی برای هر دو روش اندازه گیری خطی و سطح مقطع در تمام سطوح مهره های کمری مشاهده گردید (ICC=۰/۸۱-۰/۹۸). ارتباط معناداری بین دو روش سطح مقطع و خطی برای تعیین اندازه عضلات مولتی فیدوس کمری یافت شد (r=۰/۸۹-۰/۹۷, P<۰/۰۰۰۱). نتیجه گیری: این یافته ها نشان داد که استفاده از سونوگرافی توانبخشی و روش های ارزیابی خطی در کلینیک های فیزیوتراپی روش موثری برای ارزیابی اندازه و تغییرات عضله مولتی فیدوس کمری در برنامه های توانبخشی است.

کلیدواژه ها:

Multifidus ، Cross-sectional area ، Multiplying linear dimension ، Ultrasonography ، مولتی فیدوس ، سطح مقطع ، اندازه گیری خطی ، اولتراسونوگرافی