طراحی پرسش نامه دیسترس اخلاقی در کاردرمانگران : طراحی و بررسی روایی صوری و محتوایی
محل انتشار: فصلنامه آرشیو توانبخشی، دوره: 22، شماره: 4
سال انتشار: 1400
نوع سند: مقاله ژورنالی
زبان: فارسی
مشاهده: 97
فایل این مقاله در 14 صفحه با فرمت PDF قابل دریافت می باشد
- صدور گواهی نمایه سازی
- من نویسنده این مقاله هستم
استخراج به نرم افزارهای پژوهشی:
شناسه ملی سند علمی:
JR_REHA-22-4_002
تاریخ نمایه سازی: 21 آذر 1402
چکیده مقاله:
اهداف دیسترس اخلاقی هنگامی رخ می دهد که یک متخصص قادر به پیروی از استاندارد های حرفه ای و ارزش های اخلاقی در حرفه خود نیست. دیسترس اخلاقی مسئله ای قابل توجه در حرفه های مراقبت سلامت است و پیامد های منفی به دنبال دارد. به علاوه، این نگرانی وجود دارد که تاثیر منفی بر عملکرد بالینی و در بعضی موارد نتایج بیمار داشته باشد. بر اساس شواهد، متخصصان کاردرمانی دیسترس اخلاقی را تجربه می کنند، بنابراین نیاز به ابزاری است که محققان را قادر سازد تا میزان دیسترس های اخلاقی را در هر فرد شناسایی و اثربخشی استراتژی های طراحی شده برای کاهش پریشانی و جلوگیری از فرسودگی کارکنان را اندازه گیری نمایند. هدف این مطالعه طراحی و بررسی روایی صوری و محتوایی پرسش نامه دیسترس اخلاقی در کاردرمانگران بود.
روش بررسی این مطالعه روان سنجی در دو مرحله انجام شد؛ مرحله اول شامل تهیه استخر گویه های پرسش نامه بود و در مرحله دوم روایی صوری و محتوایی پرسش نامه مورد بررسی قرار گرفت. در ابتدا مرور متون و مطالعات مرتبط جهت استخراج گویه های پرسش نامه انجام شد. پایگاه های اطلاعاتی مختلف بررسی شد تا هرگونه شرایط ایجاد کننده دیسترس اخلاقی در کاردرمانی به دست آید. سه مطالعه کیفی انجام شده در زمینه بررسی مسائل و موضوعات اخلاقی کاردرمانگران در حیطه روان پزشکی، کودکان و بزرگسالان به طور کامل مطالعه شد. کدهای استخراج شده از این مطالعات و نقل قول های مصاحبه شونده ها در این مطالعات خوانده شد. سپس گویه های پرسش نامه از میان کدها، جملات و عبارات مطالعات انجام شده استخراج شد. گویه ها چندین بار خوانده شدند و از نظر وضوح محتوا، دستور زبان و درک مفهوم مورد ویرایش قرار گرفتند و موضوعات تکراری حذف شد. پس از تهیه استخر گویه ها برای پرسش نامه مقدماتی، مراحل علمی روایی صوری و محتوایی پرسش نامه طی شد. روایی صوری پرسش نامه به صورت کیفی و کمی با ۳۰ کاردرمانگر ارزیابی شد که به صورت در دسترس از کلینیک ها، بیمارستان ها و مراکز دولتی و خصوصی انتخاب شده بودند. معیار ورود حداقل یک سال تجربه کار در حیطه های مختلف کاردرمانی بود. ارزیابی روایی صوری کمی با تعیین ضریب تاثیر آیتم انجام شد. جهت تعیین روایی محتوایی کیفی از افراد خبره در زمینه تدریس اخلاق در کاردرمانی و آشنا با طراحی ابزار دعوت شد تا در جلسه ای حضوری به بررسی پرسش نامه و تبادل نظر بپردازند. ۷ نفر در جلسه حضور یافتند. در این جلسه ابتدا برای شرکت کنندگان عنوان شد که این ابزار یک ابزار ارزیابی کننده (Evaluative) خواهد بود که به منظور ارزیابی میزان دیسترس اخلاقی میان کاردرمانگرانی که در محیط های بالینی فعالیت می کنند، طراحی شده است. از آن ها درخواست شد تا پس از مطالعه دقیق ابزار، چهار معیار واضح بودن، ساده بودن، شفاف بودن و مرتبط بودن گویه ها با دیسترس اخلاقی را مدنظر داشته باشند و در مورد آن اظهار نظر کنند. برای ارزیابی روایی محتوایی کمی پرسش نامه از ۲۰ نفر از اساتید کاردرمانی با مدرک دکترا خواسته شد تا فرم های مربوطه را جهت سنجش نسبت روایی محتوایی و شاخص روایی محتوایی تکمیل کنند.
یافته ها پس از مرور متون و مطالعات مرتبط و تجزیه و تحلیل یافته ها و مفاهیم، پرسش نامه مقدماتی با ۵۰ گویه استخراج شد. پس از انجام روایی صوری و محتوایی کیفی و کمی، گویه های پرسش نامه به ۲۲ مورد رسید. در طی انجام روایی صوری، میزان تاثیر گویه بین ۸۵/۲ تا ۸۳/۴ به دست آمد. نسبت روایی محتوایی در محدوده قابل قبول ۵/۰ تا ۱ با میانگین ۷/۰ قرار گرفت. شاخص روایی محتوایی پرسش نامه ۹۳/۰ محاسبه شد.
نتیجه گیری پرسش نامه دیسترس اخلاقی در کاردرمانگران با ۲۲ گویه با مقیاس نمره دهی چهارنقطه ای، دارای روایی محتوایی مناسب است و پس از تکمیل مراحل روایی و پایایی برای اندازه گیری دیسترس های اخلاقی در کاردرمانگران قابل استفاده است.
کلیدواژه ها:
Ethics ، Moral distress ، occupational therapy ، content validity ، Questionnaire ، اخلاق ، پرسشنامه ، کاردرمانی ، تعارض
نویسندگان
Masoumeh Khaleghi
Department of Occupational Therapy, School of Rehabilitation, Shahid Beheshti University of Medical Sciences, Tehran, Iran.
Minoo Kalantari
Department of Occupational Therapy, School of Rehabilitation, Shahid Beheshti University of Medical Sciences, Tehran, Iran.
Mehdi Rezaei
Department of Occupational Therapy, School of Rehabilitation, Shahid Beheshti University of Medical Sciences, Tehran, Iran.
Alireza Akbarzadeh Baghban
Proteomics Research Center, Department of Biostatistics, School of Allied Medical Sciences, Shahid Beheshti University of Medical Sciences, Tehran, Iran.
مراجع و منابع این مقاله:
لیست زیر مراجع و منابع استفاده شده در این مقاله را نمایش می دهد. این مراجع به صورت کاملا ماشینی و بر اساس هوش مصنوعی استخراج شده اند و لذا ممکن است دارای اشکالاتی باشند که به مرور زمان دقت استخراج این محتوا افزایش می یابد. مراجعی که مقالات مربوط به آنها در سیویلیکا نمایه شده و پیدا شده اند، به خود مقاله لینک شده اند :