بررسی مقایسه ای تاثیر تمرینات ثباتی و کششی-تقویتی بر شاخص های تعادلی در افرادی با وضعیت جلو آمده سر
محل انتشار: فصلنامه آرشیو توانبخشی، دوره: 14، شماره: 1
سال انتشار: 1392
نوع سند: مقاله ژورنالی
زبان: فارسی
مشاهده: 97
فایل این مقاله در 11 صفحه با فرمت PDF قابل دریافت می باشد
- صدور گواهی نمایه سازی
- من نویسنده این مقاله هستم
استخراج به نرم افزارهای پژوهشی:
شناسه ملی سند علمی:
JR_REHA-14-1_006
تاریخ نمایه سازی: 21 آذر 1402
چکیده مقاله:
هدف: اختلال تعادل یکی از اختلالات مشاهده شده در افرادی با وضعیت جلوآمده سر می باشد. هدف از این مطالعه مقایسه تاثیر تمرینات ثباتی و استرچی-تقویتی بر بهبود تعادل در این بیماران بود.
روش بررسی: در این پژوهش تجربی و مداخله ای سی و سه زن مبتلا به وضعیت جلو آمده سر به طور تصادفی در یکی از سه گروه از تمرینات ثباتی، کششی-تقویتی و کنترل قرار گرفتند. میزان جلوآمدگی سر از طریق خط شاقول و زاویه کرانیو-ورتبرال اندازه گیری شد. آزمون های تعادلی در سه وضعیت مختلف ایستادن روی صفحه نیرو انجام شد. افراد پس از شش هفته از انجام تمرین درمانی و یک ماه دوره پیگیری، از طریق آزمون آنالیز واریانس در تکرار مشاهدات و آزمون تی مستقل مورد ارزیابی قرار گرفتند.
یافته ها: شاخص تعادلی در دو گروه کنترل و کششی-تقویتی، تغییر معنی داری نشان نداد، در حالی که در گروه ثباتی، انحراف معیار جابه جایی مرکز فشار در جهت قدامی-خلفی (۰/۰۲=P) و انحراف معیار سرعت مرکز فشار در جهت داخلی- خارجی (۰/۰۴=P) در وضعیت دوپا-چشم باز-سطح نرم و انحراف معیار سرعت مرکز فشار در جهت قدامی-خلفی (۰/۰۱=P) در وضعیت یک پا-چشم بسته-سطح سخت کاهش قابل توجهی نشان داد. هیچ تغییری در شاخص های تعادل در وضعیتی که فرد روی دو پا-چشم باز-سطح سخت ایستاده بود، اتفاق نیافتاد.
نتیجه گیری: در وضعیت هایی از ایستادن که اطلاعات بینایی و حس عمقی از ناحیه کف پا به چالش کشیده می شود، تمرینات ثباتی بیش از تمرینات کششی-تقویتی سبب بهبود تعادل می گردد.
کلیدواژه ها:
نویسندگان
Solmaz Salehi
semnan medical university
Rozita Hedayati
Assistant Professor of Semnan University of Medical Sciences, Semnan, Iran.
Amir Houshang Bakhtiari
semnan medical university
Mohamad ali sanjari
tehran medical university
Raheb Ghorbani
semnan medical university