بررسی ارتباط بین نتایج آزمون ویدئونیستاگموگرافی (VNG) با تعداد دفعات زمین خوردن سالمندان

هدف: زمین خوردن از جمله مهم ترین مشکلات دوران سالمندی است و به عنوان یکی از مشکلات دوران سالمندی تلقی می شود. زمین خوردن های پی درپی از علل عمده مرگ و میر در این گروه گزارش شده است و دال بر عملکرد ضعیف جسمی و شناختی است. هدف از این مقاله، بررسی ارتباط بین نتایج آزمون ویدئونیستاگموگرافی با تعداد دفعات زمین خوردن در سالمندان است. روش بررسی: در این مطالعه ۶۰ سالمند بالای ۶۵ سال شرکت کردند که ۳۰ نفر از آنها حداقل یک بار سابقه زمین خوردن (گروه مورد) را داشت و ۳۰ نفر دیگر سابقه زمین خوردن نداشتند ( گروه شاهد ). آزمون های ساکاد، تعقیب آرام، نگاه خیره، نیستاگموس وضعیتی، نیستاگموس خودبه خودی و کالریک که زیرمجموعه های آزمون VNG است، در دانشکده توان بخشی دانشگاه علوم پزشکی تهران انجام شد. پس از انجام آزمون، از نسخه ۱۹ نرم افزار SPSS برای تجزیه و تحلیل داده ها استفاده گردید. یافته ها: براساس نتایج به دست آمده، %۷۴ از افراد گروه مورد در آزمون کالریک عملکرد غیرطبیعی داشتند. نتایج آزمون های ساکاد، نگاه خیره و تعقیب آرام نیز در %۶۰ از افراد این گروه غیرطبیعی بود (P<۰/۰۵). همچنین عملکرد افراد مبتلا به اختلالات وستیبولار مرکزی نسبت به افراد مبتلا به اختلالات وستیبولار محیطی ضعیف تر بود. نتیجه گیری: گروه شاهد در تمام زیرمجموعه های آزمون VNG عملکرد بهتری نسبت به گروه مورد داشتند که دال بر وضعیت بهتر سیستم وستیبولار در این گروه است.

کلیدواژه ها:

VNG ، Falls ، Adults ، آزمون ویدئونیستاگموگرافی ، زمین خوردن ، سالمندان