نقش حیاط مرکزی در تعدیل شرایط حرارتی فضاهای داخلی در اقلیم گرم و خشک

نقش حیاط مرکزی در خانه های سنتی ایرانی به عنوان قلب تپنده خانه هست که نماد و هویت معماری ایرانی تا به امروز بوده است. عامل مهم در شکل گیری حیاط های مرکزی اینست که معماری درون گرا و برون گرا باشد به خاطر اینکه شرایط بد آب هوایی در اقلیم گرم خشک حاکم است و از طرفی دیگر اندیشه های فرهنگی باعث شدن که دید مستقیم به منزل را از بین ببرند. استفاده ازعناصر طبیعی در محیط حیاط مرکزی می تواند باعث کاهش دمای هوا، رطوبت هوا، تابش آفتاب، و میزان بارندگی باشد که تامین کننده آسایش و رفاه انسان و ایجاد تعادل و هماهنگی در روز و شب باشد.

کلیدواژه ها:

حیاط مرکزی ، آسایش حرارتی اقلیم گرم و خشک ، خانه های سنتی