ارزیابی سیستم حمل و نقل عمومی درون شهری به منظور دستیابی به حمل و نقل پایدار( مطالعه موردی: شهر شیراز)

حمل و نقل از ضرورت های گریز ناپذیر هر اجتماع انسانی است که موجب پویایی توسعه ی اقتصادی و اجتماعی می گردد . مولفه یحمل و نقل می تواند و باید به عنوان ابزاری برای دستیابی به توسعه پایدار مطرح گردد. سیاست های حمل و نقل پایدار در صددجستجوی روش هایی است که امکان دسترسی مناسب را برای همه اقشار جامعه فراهم کرده، هزینه های اقتصادی را تعدیل نموده وزمینه آلودگی های زیست محیطی را کاهش دهد. ارزیابی و بررسی سطح توسعه این بخش از هر شهر از ضروریات اساسی است.هدف اصلی این تحقیق بررسی و ارزیابی سیستم حمل و نقل عمومی درون شهری کلانشهر شیراز به منظور دستیابی به حمل و نقلپایدار است .روش تحقیق حاضر از نوع توصیفی _ تحلیلی بوده که در نمونه موردی از روش ارزیابی پس از اجرا ( اجرای سیاست های حمل ونقل) استفاده شده است . همچنین این تحقیق، از نظرهدف کاربردی است. ابتدا با توجه به مطالعات کتابخانه ای به تبیین توسعهپایدار در حوزه حمل و نقل پرداخته و اهداف، اصول و راهبردهای آن بیان می شود .سپس با توجه به مفاهیم فوق به ارزیابی و بررسیوضعیت کنونی سیستم حمل و نقل عمومی کلانشهر شیراز پرداخته معایب و نقایص موجود در جهت نیل به حمل و نقل پایداربررسی و سپس راهکارها و پیشنهاداتی در راستای حمل و نقل پایدار بیان گردید.

کلیدواژه ها:

حمل و نقل پایدار ، سیستم حمل و نقل ، کلانشهر شیراز ، توسعه پایدار