مدلسازی و مقایسه ردپای کربن خودروهای الکتریکی، هیبریدی و هیدروژنی با در نظر گرفتن منبع تولید سوخت (منابع فسیلی و انرژی های تجدیدپذیر) به روش ارزیابی چرخه حیات

در بسیاری از کشورهای جهان سوخت های فسیلی به عنوان سوخت اصلی در وسایل نقلیه موتوری استفاده می شود که منجر به انتشار کربن و افزایش دمای کره زمین و تغییرات آب و هوایی شده است، بسیاری از کشورهای در حال توسعه نسبت به جایگزینی این سوخت ها با سوخت های پاک مانند برق و هیدروژن اقدام کرده اند در حالی که استفاده از چنین جایگزین هایی نیاز به بررسی منابع تولید آن ها دارد، به طوری که منبع تولید برخی از این سوخت ها منابع فسیلی می باشد که خود انتشار بیشتری را به دنبال دارد. مصرف سوخت های فسیلی در وسایل نقلیه موتوری، منتهی به گرمایش جهانی و در نتیجه ممنوعیت های اخیر در صرف این سوخت ها برای وسایل نقلیه شده است، به همین دلیل نیاز به مطالعه و سرمایه گذاری بر روی سوخت های تجدیدپذیر در هر کشوری به جهت کاهش انتشار گازهای گلخانه ای ضرورت دارد. با توجه به وجود پتانسیل های تولید انرژی تجدیدپذیر در ایران، محاسبه و بررسی تولید سوخت خودروها از این منابع اهمیت و ضرورت دارد. در این پژوهش با استفاده از مدل ارزیابی چرخه حیات (LCA) و ضرایب موجود در IPCC به محاسبه انتشار ناشی از سه خودروی الکتریکیف، هیبریدی و پیل سوختی با در نظر گرفتن منابع مختلف تولید این سوخت ها پرداخته شده است. با توجه به استانداردهای جهانی، طول عمر مفید خودروها ۱۰ سال و مسافت پیمایش ۲۰۰۰۰۰ کیلومتر برای محاسبه میزان انتشار کربن در هر یک از خودروها در نظر گرفته شده است. نتایج بدست آمده به این صورت است که از استفاده از منابع تجدیدپذیر جهت تولید هیدروژن، خودروی پیل سوختی کمترین میزان انتشار را دارد، همچنین خودروهای الکتریکی در صورت تولید برق از منابع تجدیدپذیر و استفاده از باتری های بازیافتی در طول چرخه عمر خود می توانند در جایگاه دوم کمترین میزان انتشار کربن قرار گیرند. در نهایت با در نظر گرفتن مقادیر بدست آمده در این پژوهش می توان گام مفیدی در جهت برنامه ریزی کاهش و حذف خوردهای با انتشار بالا و جایگزینی آن ها با خودروهای کم انتشار پرداخت.

کلیدواژه ها:

ردپای کربن ، انتشار خودروها ، مدلسازی انتشار ، ارزیابی چرخه حیات ، تغییرات اقلیم