سازمان همکاری شانگهای و جمهوری اسلامی ایران

سازمان های منطقه ای راهی برای دستیابی به منافع راهبردی کشورها هستند که بر پایه اهداف و منافع مشترک کار میکنند. امروزه سازمان همکاری شانگهای نیز به عنوان یک سازمان مهم منطقه ای مطرح است. سازمان همکاری شانگهای درسال ۲۰۰۱ با حضور کشورهای چین، روسیه، قزاقستان، قرقیزستان، تاجیکستان و ازبکستان به وجود آمد. در این میان،جمهوری اسلامی ایران همواره خواهان دستیابی به عضویت دائم در این سازمان بوده است. سوال اصلی مقاله این است کهاهداف و منافع ایران از عضویت در سازمان همکاری شانگهای چیست؟ در ادامه ضمن توجه به زمینه های تکامل سازمانهمکاری شانگهای، منافع عضویت دائم جمهوری اسلامی ایران در این سازمان را برمیشماریم و جدا از این فرصتها،به چالشی هایی که برای دستیابی ایران به این مهم وجود دارد، نیز پرداخته می شود.

کلیدواژه ها:

آسیای مرکزی ، جمهوری اسلامی ایران ، سازمانهای منطقه ای ، سازمان همکاری شانگهای ، منافع راهبردی