حق امنیت فردی در قانون اساسی ایران

حق حیات افراد در شرایطی تضمین می شود که، امنیت، اطمینان وآرامش در جامعه حکم فرما گردد. و هیچ رفتاری نتواند امنیت اشخاص را بهخطر انداخته و آرامش آنها را سلب کند. مگر قانونی که حدود این حق را بههمراه ضمانت اجراهای آن مشخص می کند. هدف اصلی این پژوهش بررسیحق امنیت فردی در قانون اساسی جمهوری اسلامی ایران و شناخت چالشهای موجود در اجرای این حق می باشد.توجه به حقوق مردم و آزادی های عمومی و اجتماعی در صدر نکته های مهمقانون اساسی جمهوری اسلامی ایران قرار گرفته است. به همین جهت یکفصل از قانون اساسی به حقوق ملت اختصاص داده شده است. قانون اساسیمذکور به عنوان مهم ترین محور قوانین در تعیین و تعریف حدود آزادی هایفردی، از یک سو، حد و مرز آزادی افراد را در برابر عملکرد قدرت و از سویدیگر، حدود اعمال قوای عمومی را در برخورد با حوزه ی حقوق فردی ترسیممی کند. این قانون که مبین نهادهای فرهنگی. اجتماعی، سیاسی و اقتصادیجامعه ایران است. در کنار تعیین و تعریف حدود آزادی های ملت، متضمنتامین حقوق و آزادی های فردی ایشان نیز هست.

کلیدواژه ها:

حق ، امنیت فردی ، قانون اساسی ، آزادی ها ، امنیت ، مصونیت