ارائه مدلی برای ارتقای نقش دانشگاه ها در توسعه پایدار

این پژوهش با هدف ارائه مدلی برای ارتقای نقش دانشگاه ها در توسعه پایدار انجام شده است. مطالعه حاضر از نظر هدف کاربردی، از نظر نوع داده ها آمیخته، از نظر نحوه اجرا، توصیفی از نوع پیمایشی است. جامعه آماری در بخش کیفی را صاحب نظران و متخصصان حوزه توسعه پایدار تشکیل دادند که ملاک انتخاب آنان معیارهایی مانند داشتن مقالات علمی-پژوهشی در زمینه موضوع بود. از طریق مصاحبه با ۱۰ نفر از متخصصان، اشباع داده‎ها صورت پذیرفت و افراد به روش نمونه گیری هدفمند انتخاب شدند. در بخش کمی، جامعه آماری شامل کلیه اعضای هیات علمی واحدهای دانشگاه آزاد اسلامی علوم تحقیقات، تهران شمال، تهران جنوب، تهران غرب، تهران مرکز و تهران شرق در سال ۱۳۹۷ بودند که به استناد آمار کسب شده بالغ بر ۱۵۱۲۵ بود. نمونه گیری به صورت تصادفی- خوشه ای از بین جامعه پژوهش صورت گرفت. بر اساس جدول کرجسی و مورگان حجم نمونه حدود ۴۰۰ نفر برآورد شد. در نهایت پس از توزیع تعداد ۳۸۰ پرسشنامه جمع آوری و مورد تجزیه و تحلیل آماری قرار گرفت. به منظور گردآوری داده ها از روش کتابخانه‎ای، مصاحبه نیمه ساختاریافته و پرسشنامه محقق ساخته استفاده شد. تحلیل داده های کیفی از طریق کدگذاری باز و محوری صورت گرفت. تحلیل داده های کمی نیز با استفاده از نرم افزار SPSS و LISREL انجام شد. در بخش آمار استنباطی از تحلیل عاملی اکتشافی (تحلیل مولفه های اصلی) برای تعیین حوزه های مدل و تحلیل عاملی تاییدی با استفاده از تکنیک مدل یابی معادلات ساختاری و برای ارائه مدل از طریق نرم افزار AMOS استفاده شده است. در نهایت، مدلی مشتمل بر ابعاد و شاخص های توسعه پایدار، حوزه اثرگذار دانشگاهی و سازوکارهای ارتقای توسعه پایدار ارائه گردید.

کلیدواژه ها:

دانشگاه ، توسعه پایدار ، آموزش عالی ، حوزه اثرگذار