بررسی اثربخشی آموزش سازگار با مغز بر درک مسائل ریاضی دانش آموزان ابتدایی

آموزش مفاهیم ریاضی باید از اشیای واقعی یا مواد قابل لمس و مشاهده شروع شود. برای مثال، برای درک مفهوم اعداد باید کمیت های منفصل مانند : مهره، ژتون، نخود و... که کودک می تواند آنها را دستمالی و دستکاری کند، آنها را بشمارد، از آنها دو یا چند دسته مساوی، بزرگتر و کوچکتر به وجود آورد ژتون های خواسته شده را بدهد و بگیرد. در این مرحله، کودک باید بتواند اشیای واقعی اطراف خود مانند تعداد صندلی، میز، کتاب، قاشق و... را شمارش کند و بیشتر، کمتر و مساوی بودن آنها را اعلام دارد. پس از درک مفهوم عدد با استفاده از مواد ملموس، کودک باید بتواند تصاویر اشیاء را بشمارد و در سطح تصاویر آنها انجام دهد. پس از کسب تجربه لازم در سطح تصاویر اشیاء، آموزش کودک باید با استفاده از نمادها یا نشانه های مربوط به علائم ریاضی و کلامی آن پی گیری شود. برای مثال، استفاده از نماد عددی یا نشانه کلامی (دو) به جای دو توپ واقعی یا دو تصویر توپ آغاز شود. شناسایی علمی مشکلات فراگیران در درس ریاضی و برنامه ریزی و تلاش برای رفع آنها از سوی معلمان، برنامه ریزان، و مولفان کتاب های درسی؛ بر اساس حوزه های یادگیری مغزمحور، موجب پیشرفت تحصیلی درس ریاضی شامل تغییرات کیفی و کمی رشد یابنده رفتار ریاضی شاگردان می شود. نگاه به آموزش ریاضی با رویکرد یادگیری مغز محور در شکل رسمی و مدرسه ای، مهم ترین مساله اساسی آموزش ریاضی رادر انطباق متقابل محیط، تجارب، پردازش اطلاعات و ساخت های منطقی طبیعی مربوط به مغز، با برنامه ها و روش های آموزشی ریاضیات می داند .

کلیدواژه ها:

ابتدایی ، دانش آموزان ، پیشرفت ، معلم ، ریاضی .