بررسی اهمیت پرداختن به تقویت عقل و اندیشه و ارتباط عقل با دین از دیدگاه فارابی

قوه خرد و تعقل، عامل برتری انسان نسبت به سایر موجودات می باشد. به کمک قوه خرد، انسان می تواند اندیشه کند و سپس تصمیم درست را اتخاد نماید. خداوند در سوره بقره هدف از نزول آیات الهی را تعقل و اندیشه ذکر می کند و تعدادی از آیات قرآن، با لحن سرزنش باری مردم را به خاطر عدم تفکر و تعقل، مورد مواخذه قرار می دهد. قرآن می گوید: خداوند، نیروی تعقل را در اختیار انسان نهاده که برای درک واقعیت ها از آن استفاده کند، و اگر نکند در خور ملامت و توبیخ است. قرآن عقل و خرد انسان را به عنوان یکی از منابع اصیل معرفت شناخته و همگان را به تعقل و تفکر بیشتر در همه مسائل دعوت می کند. بین دین و عقل ارتباطی وجود دارد که در این مقاله، ارتباط بین این دو عامل، توسط فارابی مورد بررسی قرار گرفته است. قدرت تعقل بخشی از ساختارانسان است و خداوند متعال در موارد مهم و حساس از طریق وحی قرآنی انسانها را به بهره گیری از آن ترغیب می نماید و دربعضی از آیات قران کریم با سرزنش و نکوهش از انسان می خواهد پیرامون مسایل (اعتقادی، احکام، اجتماعی وعاطفی، فرهنگی،اقتصادی، سیاسی وغیره ی با اهمیت) حتما تعقل نماید. با توجه به آن چه گفته شد، این مطالعه قصد دارد به بررسی اهمیت توجه به تقویت عقل و اندیشه و ارتباط عقل با دین از دیدگاه فارابی بپردازد.

کلیدواژه ها:

قوه تعقل ، تصمیم گیری ، ارتباط عقل با دین ، فارابی