انواع اختلالات گفتاری در دانش آموزان مقطع دبستان

اختلالات گفتاری به مجموعه ای از مشکلات و نقصان های در فرایند تولید یا فهمیدن گفتار اطلاق می شود. این اختلالات می توانند از نظر روان شناختی و عصبی بوجود آیند و می توانند به صورت طبیعی نیز رخ دهند. اختلالات گفتاری در کودکان شامل مشکلاتی است که با توانایی کودک در تولید صحیح صداها، کلمات و جملات مرتبط می شود. گفتار کودکان اغلب در طول رشد و توسعه تغییر می کند ولی در برخی موارد نرمال نمی باشد و ممکن است نشانه های اختلالات گفتاری باشد. وجود هرگونه اختلال گفتاری در کودکان، می تواند تاثیرات منفی بر روی تعاملات اجتماعی، اعتماد به نفس و عملکرد تحصیلی داشته باشد. اگر شما به هر نوع اختلال گفتاری در کودک خود مشاهده می کنید، بهترین کار این است که به یک متخصص گفتار درمانی مراجعه کنید تا کودک شما در بهبود گفتار خود یاری داده شود. اختلالات گفتاری در دانش آموزان مقطع دبستان می توان به اختلالات محافظتی، جهت گیری و فراشناختی، افسردگی و اضطراب، سوتی زبان، لکنت، اختلال گفتار روانشناختی و اختلالات گفتاری ناشی از معوقیت ذهنی اشاره کرد. درمان این اختلالات معمولا شامل تمرینات حرکتی، تمرینات نفسی و روانی، تمرینات شنیداری و تمرینات گفتاری است. همچنین، همکاری والدین و معلمان در درمان اختلالات گفتاری دانش آموزان بسیار مهم است.هدف این مقاله بررسی اختلالات گفتاری در دانش آموزان مقطع ابتدایی است.طبق بررسی لکنت زبان شایعترین اختلال گفتاری در دانش آموزان بوده است و دو زبانگی در ایجاد اختلالات زبانی کودکان تاثیری نداشته است همچنین لکنت زبان در نمونه مورد مطالعه ریشه ارثی ندارد و ترس و اضطراب نیز در ایجاد اختلال زبان کمترین نقش را دارد. در این مقاله، به بررسی اختلالات گفتاری در دانش آموزان مقطع دبستان پرداخته می شود و راهکارهایی برای پیشگیری و درمان این مشکلات ارائه می شود.هر اختلال گفتاری ممکن است عوارض اجتماعی و عاطفی را نیز به همراه داشته باشد و مراقبت های پزشکی و تربیتی برونداشتی برای افزایش روانشناسی و تکنیک های گفتاری می توانند به بیمار کمک کننده باشند.

کلیدواژه ها:

اختلالات گفتاری ، دانش آموز ، مقطع ابتدایی ، لکنت