رویکردهای معماری پایدار در ایران

می توان بیان نمود که پایداری ریشه در سه چیز دارد، طبیعت، اخلاق، سنت و مسائل اقتصادی. اولین مفهوم پایداری؛ اصول پایدار حفاظت و نگهداری همساز با طبیعت می باشد. دومین مفهوم پایداری؛ مفهومی است که بیان می دارد افراد در مجموعه هایی می باشند که تکنولوژی آینده ساز باید براساس الگوهای منطقه ای عمل نمایند. سومین مفهوم، رویکردی است که علاوه بر عدم تحمل تخریب بر محیط پیرامونی از توانایی های نسل های آینده در برآوردن نیازهایشان کم نمی گردد. نظری بر رویکردهای معماری پایدار در عصر جدید تامین رفاه در جامعه است، شهرنشینی بعنوان یکی از چهار رکن اصلی دنیا، باعث شده تا مباحث میان رشته ای مختلفی برای نیل به توسعه پایدار مد نظر قرار گیرد. معماری با رویکرد پایداری نیز از شاخص های پایداری شهر است که در متن آن از مفاهیم مشترکی پیروی می نماید. محیط زیست، اقلیم زیستی و تغییرات آن، کاهش مصرف انرژی، ساختمان سبز و مسائل بوم شناختی از مهم ترین عوامل موثر در شکل گیری رویکردهای معماری پایدار در لایه های گوناگون فرایند طراحی، فرایند ساخت و تولید مصالح هستند. در این تحقیق سعی بر این است که به روش کتابخانه ای به مفاهیم معماری پایدار در جریانات معماری ایران، جریان های اصلی شکل گرفته معماری پایدار را مسیریابی نماید.

کلیدواژه ها:

معماری ، پایداری و رویکردها