تاثیر محلول دکستروز سالین در مقایسه با نرمال سالین بر مدت فاز فعال زایمان در زنان نولی پار: کارآزمایی بالینی شاهددار تصادفی شده دوسوکور
سال انتشار: 1402
نوع سند: مقاله ژورنالی
زبان: فارسی
مشاهده: 294
فایل این مقاله در 9 صفحه با فرمت PDF قابل دریافت می باشد
- صدور گواهی نمایه سازی
- من نویسنده این مقاله هستم
استخراج به نرم افزارهای پژوهشی:
شناسه ملی سند علمی:
JR_IJOGI-26-8_001
تاریخ نمایه سازی: 18 آذر 1402
چکیده مقاله:
مقدمه: زایمان طولانی مدت باعث افزایش پیامدهای نامطلوب مادری و نوزادی میشود. تعداد بسیار کمی از مداخلاتی که باعث کاهش طول مدت زایمان شده اند، شناخته شده است. مطالعه حاضر با هدف بررسی تاثیر تجویز محلول دکستروز سالین در مقایسه با نرمال سالین بر مدت فاز فعال زایمان در زنان نولی پار صورت گرفت. روش کار: در این مطالعه کارآزمایی بالینی تصادفی شده دوسوکور (کورسازی بیمار و تحلیلگر داده ها) که در سال ۱۴۰۰-۱۳۹۹ انجام شد، ۶۰ زن نولی پار در فاز فعال زایمان که به بیمارستان های آموزشی دانشگاه علوم پزشکی مشهد مراجعه کرده بودند، با روش بلوک بندی تصادفی به دو گروه دریافت کننده سرم نرمال سالین با سرعت ۱۵۰ سی سی در ساعت و دکستروز سالین ۵% با سرعت مشابه تقسیم شدند. پیامد اولیه، بررسی طول مدت فاز فعال زایمان و پیامدهای ثانویه شامل: طول مدت مرحله دوم زایمان و میزان سزارین، پیامدهای مادری و نوزادی بود. تجزیه و تحلیل داده ها با استفاده از نرم افزار آماری SPSS (نسخه ۲۵) و آزمون های کای دو و آزمون دقیق فیشر انجام شد. میزان p کمتر از ۰۵/۰ معنی دار در نظر گرفته شد. یافته ها: متغیرهای پایه در دو گروه همگن بودند. مدت زمان مرحله دوم و نیز فاز فعال زایمان در گروه دکستروز سالین به طور معنی داری کمتر از گروه نرمال سالین بود (۰۰۱/۰p<). تفاوت معنی داری بین دو گروه از نظر میزان سزارین، نیاز به اکسی توسین، عوارض مادری، نمره آپگار دقیقه اول و دقیقه پنجم، عوارض نوزادی و نیاز به NICU مشاهده نشد (۰۵/۰p>). نتیجه گیری: به نظر می رسد مصرف محلول های حاوی دکستروز در زنان نولی پار در حین زایمان در مقایسه با مصرف نرمال سالین، موجب کوتاه شدن مدت زایمان می شود.
کلیدواژه ها:
نویسندگان
نیره قمیان
استاد گروه زنان و مامایی، دانشکده پزشکی، دانشگاه علوم پزشکی مشهد، مشهد، ایران.
سیده سپیده حسینی
دستیار تخصصی گروه زنان و مامایی، دانشکده پزشکی، دانشگاه علوم پزشکی مشهد، مشهد، ایران.
مصطفی زمرشیدی
پزشک عمومی، دانشکده پزشکی، دانشگاه علوم پزشکی مشهد، مشهد، ایران.
مجید خادم رضائیان
استادیار گروه پزشکی اجتماعی، دانشکده پزشکی، دانشگاه علوم پزشکی مشهد، مشهد، ایران.
مراجع و منابع این مقاله:
لیست زیر مراجع و منابع استفاده شده در این مقاله را نمایش می دهد. این مراجع به صورت کاملا ماشینی و بر اساس هوش مصنوعی استخراج شده اند و لذا ممکن است دارای اشکالاتی باشند که به مرور زمان دقت استخراج این محتوا افزایش می یابد. مراجعی که مقالات مربوط به آنها در سیویلیکا نمایه شده و پیدا شده اند، به خود مقاله لینک شده اند :