واکاوی تجربه زیسته دانشجویان دانشکده علوم پزشکی از کلاس های مجازی دوران کرونا: یک مطالعه پدیدارشناسی

مقدمه:  با شیوع بیماری جدید کرونا، جنبه های مختلف زندگی انسان ها تحت تاثیر قرار گرفته است. دانشجویان علوم پزشکی که در آینده نزدیک باید به عنوان کادر پزشکی نظام سلامت خدمت کنند، نیاز مبرمی به دریافت آموزش های با کیفیت مناسب دارند. فاصله گذاری اجتماعی باعث شده تا نحوه آموزش این دانش آموزان به صورت مجازی تغییر کند. هدف این مطالعه تحلیل تجربیات زیسته دانشجویان دانشکده علوم پزشکی از کلاس های مجازی در دوران کرونا می باشد.روش کار:  این مطالعه به شیوه کیفی و از نوع پدیدارشناسی توصیفی با هدف نمونه گیری هدفمند، با شرکت ۲۳نفر از دانشجویان علوم پزشکی دانشگاه آزاد اسلامی واحد سنندج انجام گرفت. ابزار گرد آوری اطلاعات، مصاحبه هایی نیمه ساختارمند که با روش تحلیل مضمون و به روش پدیدارشناسی ون منن تجزیه و تحلیل شدند.نتایج:  یافته های تحقیق شامل ۲۱ مضمون فرعی بود؛ مضمون اول مشکلات کلاس های مجازی دارای ۴مضمون فرعی (مشکلات زیرساختی فناوری دانشگاه، آشنایی پایین اساتید با کلاس های مجازی، مشکلات غیرآموزشی دانشجویان و مشکلات آموزشی دانشجویان) است. مضمون اصلی دوم دارای ۵مضمون فرعی (تنبل بارآوردن دانشجویان، افت انگیزه تحصیلی دانشجویان، عدم ارتباط مناسب بین دانشجو و استاد، ضعف سخت افزاری و نرم افزاری کلاس های مجازی و ناهماهنگی عناصر برنامه درسی آموزش) است. مضمون اصلی سوم قوت کلاس های مجازی دارای ۳ مضمون فرعی (دسترسی به منابع آموزشی و درسی، انعطاف پذیری زمانی و مکانی سیستم آموزشی، افزایش توان خودآموزشی و خودراهبردی دانشجو) و مضمون اصلی چهارم برداشت کلی از کلاس های مجازی که شامل ۴مضمون فرعی (افت دانش و معلومات  دانشجویان، آسیب پذیری دروس عملی، مکمل شدن آموزش مجازی با آموزش حضوری و دسترسی نامناسب یه محتوا است. مضمون اصلی پنچم راهکارهای بهبود کلاس های مجازی شامل ۵ مضمون فرعی (افزایش قدرت برنامه ریزی و زمانبندی، بهبود تعامل دانشجویان و اساتید، آموزش و فرهنگ سازی و بهبود زیرساخت های فناوری در آموزش است.نتیجه گیری:  آموزش مجازی هنوز نتواسته رای دانشجویان علوم پزشکی کیفیت مناسبی از آموزش را فراهم کند و آن ها را برای آینده شغلی آماده نماید.

کلیدواژه ها:

تجربه زیسته ، کلاس های مجازی ، دوران کرونا