اندازه گیری شدت فقر در ایران: کاربرد شاخص ۱ SST
محل انتشار: فصلنامه رفاه اجتماعی، دوره: 5، شماره: 20
سال انتشار: 1385
نوع سند: مقاله ژورنالی
زبان: فارسی
مشاهده: 57
فایل این مقاله در 12 صفحه با فرمت PDF قابل دریافت می باشد
- صدور گواهی نمایه سازی
- من نویسنده این مقاله هستم
استخراج به نرم افزارهای پژوهشی:
شناسه ملی سند علمی:
JR_REFA-5-20_011
تاریخ نمایه سازی: 16 آذر 1402
چکیده مقاله:
طرح مسئله: شاخص SST معیار مناسبی برای سنجش شدت فقر محسوب می شود. این شاخص شدت فقر را با در نظر گرفتن تعداد فقرا، عمق فقر و نابرابری بین فقرا اندازه گیری می کند و به ما اجازه می دهد که فقر را از سه جنبه بررسی کنیم: اینکه آیا تعداد فقرا زیاد است؟ آیا فقیرها فقیرتر شده اند؟ و اینکه آیا توزیع نابرابری در میان فقرا بیشتر است؟ روش: در این مقاله از طریق شاخص SST ، شدت فقر در ایران طی سا لهای ۱۳۸۲ و ۱۳۸۳ با استفاده از داده های آمارگیری از طرح هزینه و درآمد خانوار مرکز آمار ایران و در نظر گرفتن خط فقر مطلق ۲۳۰۰ کالری برای مناطق شهری و روستایی محاسبه و درصد تغییر آن طی دو سال با یکدیگر مقایسه شده است . علاوه بر این، سهم عوامل تشکیل دهنده شاخص SST در طی سالهای ۱۳۸۲ و ۱۳۸۳ نیز مشخص شده است. به منظور تعیین اطمینان آماری از برآورد صورت گرفته، با استفاده از روش بوت استرپ، فاصله اطمینان شاخص مورد نظر محاسبه شده است. یافته ها و نتایج: نتایج حاصل نشان می دهد که شدت فقر در مناطق شهری در سال ۸۳ نسبت به سال ۸۲ ، ۷/ ۱ درصد افزایش یافته و در مناطق روستایی ۸/ ۱ درصد کاهش یافته است و این تغییرات در سطح ۹۵ درصد اطمینان معنی دار می باشند. علاوه بر این، شدت فقر طی این دو سال در مناطق شهری بیش از مناطق روستایی بوده است.
کلیدواژه ها:
نویسندگان