برآورد خط فقر در ایران طی سال های ۱۳۷۹۱۳۶۳

در این مقاله خط فقر مناطق شهری و روستایی ایران طی سال های ۱۳۶۳۱۳۷۹ بر پایه چهار روش نیاز به کالری، درصدی از میانه مخارج خانوارها، درصدی از میانگین مخارج خانوارها و معکوس ضریب انگل برآورد شده است. نتایج این پژوهش بیان گر آن است که خط فقر یک واقعیت خارجی ثابت نیست و با توجه به طرز تلقی و تعریف محقق از فقر و متغیرهای مورد استفاده برای ارزیابی آن می توان مقادیر متفاوتی برای خط فقر به دست آورد. یافته های این پژوهش دلالت بر آن دارد که در طی دوره مطالعه همواره خط فقر شهری بزرگ تر از خط فقر روستایی است و خط فقر، مبتنی بر مفهوم مطلق کوچک تر از خط فقر مبتنی بر مفهوم نسبی فقر است. بیشترین اندازه فقر در جوامع شهری و روستایی ایران مربوط به روش معکوس ضریب انگل می باشد.

کلیدواژه ها:

Absolute Poverty ، Food Ratio Attitude ، Poverty Gap ، Poverty line ، Relative Poverty ، The Main Food Need Attitudes ، The Parasite Inverted Indices ، The Percentage of Poor People ، خط فقر ، درصد افراد فقیر ، رویکرد نسبت غذا ، رویکرد نیازهای اساسی خوراکی ، شکاف فقر ، فقر مطلق ، فقر نسبی ، معکوس ضریب انگل