یارانه ها، رشد و فقر

رابطه میان روش پرداخت یارانه ها، رشد اقتصادی و فقر موضوعی مورد مناقشه در میان اقتصاددانان و سیاست گذاران است. این مقاله، ضمن بررسی دو دیدگاه رقیب موجود در این باره، رویکرد غالب نئوکلاسیکی و رویکرد توسعه ای نهادگرا ساختارگرا، تلاش می کند میزان کفایت و مناسبت تبیینی آن ها را بر مبنای تجربه ی تاریخی مربوط به اجرای سیاست های تعدیل ساختاری و تثبیت اقتصادی و سازگاری چارچوب های تبیینی مذکور با شرایط خاص اقتصادها از جمله اقتصاد ایران، ارزیابی کند.

کلیدواژه ها:

Growth ، Structure-Institutional Approaches ، Poverty ، Subsidies ، تثبیت اقتصادی ، تعدیل ، رشد ، فقر ، نابرابری ، یارانه