در جست و جوی عدالت اجتماعی

مقاله با تاکید بر دلالت عدالت بر توزیع دستاوردهای عمل اجتماعی براساس استحقاق انسان ها، دومفهوم «عدالت رسمی» (فردی) و «عدالت عینی» (اجتماعی) را تفکیک و تشریح می کند.در ادامه نیز عدالت رابطه ای و عدالت توزیعی، نسبت آن ها و دیدگاه صاحب نظران در مورد ترجیح یکی از آن دو، تبیین و تصریح می شود؛ هنگامی که سخن از عدالت اجتماعی و نظام جامع تامین اجتماعی در میان باشد، باید هم عدالت رابطه ای و هم عدالت توزیعی مورد نظر قرار گیرد، چرا که هیچ یک به صورت منتزع نمی تواند متضمن عدالت اجتماعی باشد.اهداف عدالت اجتماعی (برابری در فرصت، و برابری در پی آیند) نیز بررسی و تاکید می شود که برای تدوین برنامه های عدالت اجتماعی هدف برابری فرصت، منطقی تر از هدف برابری پی آیند، به نظر می رسد. همچنین در برنامه های تامین عدالت اجتماعی باید برابری «در خط آغاز» حرکت اجتماعی، در دستور کار قرار گیرد.از این منظر، تامین نیازهای پایه برای اعضای جامعه، هم برابری در فرصت ها را تحقق می بخشد و هم به برابری در پی آیندها توجه می کند.مقاله با ذکر این نکته که اهداف برنامه های تامین اجتماعی باید در خدمت پویایی سازوکار تولید باشد، می افزاید: در عصر اطلاعات و جهانی شدن اقتصاد، فراهم آوردن زمینه آموزش برای حضور تمام اعضای جامعه، ضروری است.در ادامه، دو سطح و مقوله «عدالت رابطه ای» و«عدالت توزیعی» در یک نظام جامعه تامین عدالت اجتماعی، مورد توجه قرار می گیرد. در انتها، نتیجه گیری می شود که اهداف عدالت اجتماعی باید در سه ساختار به هم پیوسته اقتصادی، سیاسی و فرهنگی، مقوله های درآمد، اشتغال، آموزش ، بهداشت، محیط زیست، خدمات شهری، مکان یا منطقه زندگی و حمل و نقل را در دستور کار قرار دهد تا همکاری اجتماعی، محقق شود و توسعه پایدار شکل گیرد.