بررسی وضعیت پایداری مالی نظام بازنشستگی ایران

هدف: هدف این مطالعه بررسی پایداری مالی نظام بازنشستگی ایران است تا به کمک آن بتوان اصلاحاتی را جهت بهبود آن تبیین نمود. روش: روش شناسی این پژوهش، کیفی است. روش گردآوری داده ها مطالعه اسناد و مقالات، قوانین و گزارش‎های سازمان تامین اجتماعی، وزارت تعاون، کار و رفاه اجتماعی و سایر سازمان های مرتبط در خصوص نظام بازنشستگی بوده است. یافته‎ها: روند کنونی فعالیت صندوق‎های بازنشستگی ایران، رشد بالای اعتبارات موردنیاز برای تامین کسری منابع صندوق‎های بازنشستگی کشوری و لشگری ایران و افزایش وابستگی این صندوق‎ها به منابع عمومی را نشان می‎دهد. نتیجه گیری: زمانی که ریسک های جمعیتی، مانند کاهش نیروی کار و ریسک های اقتصادی مانند کسری مالی صندوق های بازنشستگی وجود دارد، نیاز به سازوکارهایی جهت بهبود پایداری مالی سیستم در بلندمدت احساس می‎شوند. بر اساس نتایج پژوهش، تغییر شیوه محاسبه حقوق بازنشستگی و افزایش سال های پرداخت حق بیمه می‎تواند ناترازی مالی را کاهش و پایداری مالی را در نظام بازنشستگی ایران افزایش دهد.

کلیدواژه ها:

نظام بازنشستگی ، پایداری مالی ، نظام تامین اجتماعی