بررسی رفتارهای کیفی درهم تنیدگی و همدوسی در یک سامانه ی دو کیوبیتی همسان جفت شده توسط یک خازن بزرگ: کاربرد در مدارهای کوانتومی

در این مقاله، ما یک سامانه ی درهم تنیده دو کیوبیت ابررسانای یکسان را مدل سازی می کنیم که در آن اتصالات جوزفسون با یک خازن ثابت جفت شده اند. این جفت شدگی خازن با اتصالات جوزفسون بدلیل افزایش همدوسی و بی اثر کردن اثرات واهمدوسی در سامانه افزوده شده است. برای درک بهتر از حالت سامانه با بهره گیری از تئوری محاسبات کوانتومی رفتارهای کیفی درهم تنیدگی، همدوسی و مقایسه بین آن ها در این مدل بصورت عددی مورد بررسی قرار گرفت. مشاهده شد برای افزایش انرژی جفت شدگی بین دو کیوبیت، حدی برقرار است و فراتر از آن باعث تضعیف عملکرد سامانه خواهد شد. همچنین دیده شد رفتارهای درهم تنیدگی و همدوسی تقریبا مشابه هستند و می توان با راه کارهایی آن ها را در دماهای بالا حفظ کرد. نکته ای قابل توجه این بود که با افزایش انرژی جوزفسون کیوبیت ها، همدوسی و درهم تنیدگی حتی برای دما های بالا نیز افزایش می یابد. همچنین با افزایش انرژی جفت شدگی متقابل بین کوبیت ها، همدوسی و درهم تنیدگی در دماهای بالا حفظ می شود که می توان این نکته را در ساخت منابع درهم تنیدگی لحاظ کرد. افزون براین، تفاوت بین یک سامانه ی با دوکیوبیت همسان و ناهمسان نیز بیان می شود.

کلیدواژه ها:

سامانه دوکیوبیتی ، درهم تنیدگی ، همدوسی کوانتومی ، رادار کوانتومی ، کامپیوتر کوانتومی