فاکتور بهبود کوانتومی در محیط پر نویز و نقش انتقال پذیری در برتابش کوانتومی

در این مقاله، از یک آشکارسازی مستقیم در یک گیرنده تقویت کننده پارامتری نوری (OPA) در یک محیط پر اتلاف و پر نویز استفاده می کنیم و فاکتور بهبود کوانتومی (QEF) و احتمال خطا را بدست می آوریم که در بهبود عملکرد برتابش کوانتومی (QI) اهمیت زیادی دارند. QI برای تشخیص هدف، از درهم تنیدگی بین سیگنال و آیدلر بهره می برد. پارامترهای مختلف طرح مفروض به ما کمک می کند تا آشکارسازی هدف را در پیکربندی فعلی بهبود بخشیم. بطوریکه نشان می دهیم که عملکرد انتقال پذیری کانال از خروجی فرستنده به ورودی گیرنده نقش قابل توجهی در بهبود عملکرد QI ایفا می کند. علاوه بر این، بیان می کنیم که با افزایش بازده کوانتومی آشکارساز و انتقال پذیری، QEF افزایش می یابد. از مهم ترین کاربردهای این یافته ها، می توان به ساخت برتابش کوانتومی با عملکرد بهینه اشاره کرد که در صنایع دفاعی و تحقیقاتی بسیار حائز اهمیت است.

کلیدواژه ها:

برتابش کوانتومی ، رادار کوانتومی ، درهم تنیدگی ، فاکتور بهبود کوانتومی